-
1.《辇下赠屯田何员外》 唐·徐夤
封章频得帝咨嗟,报国唯将直破邪。
身到西山书几达,官登南省鬓初华。
厨非寒食还无火,菊待重阳拟泛茶。
内翰好才兼好古,秋来应数到君家。 -
2.《送僧归旧山》 唐·栖白
谈空与破邪,献寿复荣家。
白日得何偈,青天落几花。
传灯皆有分,化俗独无涯。
却入中峰寺,还知有聚沙。 -
3.《句》 宋·释善昭
三玄开正道,一句破邪宗。
-
4.《倾古三首》 宋·释宗琏
南来本欲破邪说,纸灯灭处难分雪。
踏著秤鎚硬似铁,错认乌龟唤作鳖。 -
5.《午日访沈元圭席上次黄舜臣韵》 明·虞堪
一帘葵锦烂晴霞,五色丝虹映臂纱。
玄药自消头上雪,绛榴谁插鬓边花。
茶烹石鼎从施禁,诗写蛮笺学破邪。
不是西山黄石叟,难逢东老地仙家。 -
6.《无梦令·四鼓孤眠内守》 元·马钰
四鼓孤眠内守。
谨谨小心防寇。
慧照破邪魔,自是金精无漏。
无漏。
无漏。
一点灵光结就。 -
7.《读楞严经》 宋·郭印
学道证声闻,习气犹未断。
百生恩爱情,会遇终恼乱。
阿难佛宠弟,亦遭淫女难。
神咒摄来归,宿业坚冰泮。 -
8.《惠文伯居士请赞》 宋·释崇岳
行脚不到庐山,住院只在江浙。
偏要冷笑诸方,忘却自家百拙。
讨便宜,破邪说。
一锥一劄,不妨凛冽。 -
9.《破山八咏·文举塔》 宋·刘拯
圆旨探双林,卮言发南华。
万里归一空,谁云正非邪。
门影摇青松,曾回贵侯车。
犹遗数层塔,岌岌凌飞霞。 -
10.《正月十二日游东坡白鹤峰故居,其北思无邪斋》 宋·杨万里
诗人自古例迁謪,苏李夜郎并惠州。
人言造物困嘲弄,故遣各捉一处囚。
不知天公爱佳句,曲与诗人为地头。
诗人眼底高四海,万象不足供诗愁。