-
1.《秋夜月》 唐·尹鹗
三秋佳节,罥晴空,凝碎露,茱萸千结。
菊蕊和烟轻撚,酒浮金屑。
征云雨,调丝竹,此时难辍。 -
2.《尹相公京兆府中棠树降甘露诗》 唐·岑参
相国尹京兆,政成人不欺。
甘露降府庭,上天表无私。
非无他人家,岂少群木枝。
被兹甘棠树,美掩召伯诗。 -
3.《菩萨蛮·牡丹含露真珠颗》 唐·佚名
牡丹含露真珠颗,美人折向庭前过。
含笑问檀郎,花强妾貌强?
檀郎故相恼,须道花枝好。
一向发娇嗔,碎挼花打人。 -
4.《群珠碎伤吴帅潘元绍众妾作》 元·陈基
绣纹刺绮春纤长,兰膏鬌鬓琼肌香。
芳年艳质媚花月,三三两两红鸳鸯。
翠靴踏云云帖妥,海棠露湿胭脂朵。
冶情纷作蝶恋春,新曲从翻玉连琐。 -
5.《南乡子·香雪碎团团》 宋·刘辰翁
香雪碎团团。
便合枝头带露餐。
笑倒那人和玉屑,金丹。
不在仙人掌上盘。
千树碧阑干。
山崦朱门梦里残。
花下主人都在此,谁看。
天上人间一样寒。 -
6.《八月四日晚霹雳碎大柳木》 宋·楼钥
秋分雷自合收声,白露明朝忽震霆。
怪得坐中惊欲倒,邻墙老柳碎中庭。 -
7.《秋日即目》 唐·李世民
爽气浮丹阙,秋光澹紫宫。
衣碎荷疏影,花明菊点丛。
袍轻低草露,盖侧舞松风。
散岫飘云叶,迷路飞烟鸿。 -
8.《谒并州大兴国寺诗》 唐·李世民
回銮游福地,极目玩芳晨。
梵钟交二响,法日转双轮。
宝刹遥承露,天花近足春。
未佩兰犹小,无丝柳尚新。
圆光低月殿,碎影乱风筠。
对此留馀想,超然离俗尘。 -
9.《秋日二首》 唐·李世民
菊散金风起,荷疏玉露圆。
将秋数行雁,离夏几林蝉。
云凝愁半岭,霞碎缬高天。
还似成都望,直见峨眉前。 -
10.《赋得残菊》 唐·李世民
阶兰凝曙霜,岸菊照晨光。
露浓晞晚笑,风劲浅残香。
细叶凋轻翠,圆花飞碎黄。
还持今岁色,复结后年芳。 -
11.《九月九日》 唐·李治
端居临玉扆,初律启金商。
凤阙澄秋色,龙闱引夕凉。
野净山气敛,林疏风露长。
砌兰亏半影,岩桂发全香。 -
12.《秋莺》 唐·李煜
残莺何事不知秋,横过幽林尚独游。
老舌百般倾耳听,深黄一点入烟流。
栖迟背世同悲鲁,浏亮如笙碎在缑。
莫更留连好归去,露华凄冷蓼花愁。 -
13.《句》 唐·李煜
迢迢牵牛星,杳在河之阳。
粲粲黄姑女,耿耿遥相望。
莺狂应有恨,蝶舞已无多。
(《落花》) -
14.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·芳树》 唐·元稹
芳树已寥落,孤英尤可嘉。
可怜团团叶,盖覆深深花。
游蜂竞攒刺,斗雀亦纷拏。
天生细碎物,不爱好光华。 -
15.《相和歌辞·张静婉采莲曲》 唐·温庭筠
兰膏坠发红玉春,燕钗拖颈抛盘云。
城西杨柳向娇晚,门前沟水波潾潾。
麒麟公子朝天客,珮马珰珰度春陌。 -
16.《琴曲歌辞·飞鸢操》 唐·刘禹锡
鸢飞杳杳青云里,鸢鸣萧萧风四起。
旗尾飘扬势渐高,箭头砉划声相似。
长空悠悠霁日悬,六翮不动凝飞烟。 -
17.《杂曲歌辞·君子有所思行》 唐·贯休
我爱正考甫,思贤作商颂。
我爱扬子云,理乱皆如凤。
振衣中夜起,露花香旖旎。
扑碎骊龙明月珠, -
18.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
19.《望月有所思》 唐·骆宾王
九秋凉风肃,千里月华开。
圆光随露湛,碎影逐波来。
似霜明玉砌,如镜写珠胎。
晚色依关近,边声杂吹哀。
离居分照耀,怨绪共裴徊。
自绕南飞羽,空忝北堂才。 -
20.《寒夜独坐游子多怀简知己》 唐·骆宾王
故乡眇千里,离忧积万端。
鹑服长悲碎,蜗庐未卜安。
富钩徒有想,贫铗为谁弹。
柳秋风叶脆,荷晓露文团。
晚金丛岸菊,馀佩下幽兰。
伐木伤心易,维桑归去难。
独有孤明月,时照客庭寒。