-
1.《鲜于少府宅看花》 唐·李端
谢家能植药,万簇相萦倚。
烂熳绿苔前,婵娟青草里。
垂栏复照户,映竹仍临水。
骤雨发芳香,回风舒锦绮。 -
2.《避暑二首》 唐·徐凝
一株金染密,数亩碧鲜疏。
避暑临溪坐,何妨直钓鱼。
斑多筒簟冷,发少角冠清。
避暑长林下,寒蝉又有声。 -
3.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
4.《昼坐东轩忽十三蝴蝶颜色鲜碧飞舞近人移时方》 宋·李复
天上宝玉琴,星徽点瑟瑟。
仙人手摩拂,变化通灵术。
忽随琴声起,委蜕如蝉质。
飞翔下绿云,风翅含寒碧。 -
5.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
6.《次韵和阁长修书毕退朝下直寄诸学士之什》 宋·杨亿
名园甲第接康衢,国典新成下直初。
庭竹碧鲜吟不足,盘餐方丈食无馀。
炉中九转神仙药,案上百函亲故书。
仍说颜回今饮酒,秋来宁遣宴游疏。 -
7.《大夫七弟有庆新居二百四十言次韵和之》 宋·苏颂
勿谓衡茅陋,门墙亦仅全。
山连京岘外,水接漕渠边。
乔木傍行列,幽花晚秀妍。
子孙环舍后,兄弟对斋前。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
10.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊