-
1.《刘十秀才见过寻以为寄次韵和酬》 宋·梅尧臣
放言破崖岸,尘事尽磨刮。
况此气澄明,幽襟亦轩豁。
竟日坐衡茅,同心异胡越。
吾道今不孤,长吟为君发。 -
2.《良嗣壬申年来为生朝寿作一诗答之》 宋·郑刚中
惟吾始生朝,汝祖五十八。
甫及贾谊少,祖易大夫箦。
怀绷至不天,能有几岁月。
不得著斑衣,惨惨意常缺。 -
3.《酬卢秘书》 唐·元稹
偶有冲天气,都无处世才。
未容荣路稳,先踏祸机开。
分久沉荆掾,惭经厕柏台。
理推愁易惑,乡思病难裁。 -
4.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
5.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
6.《古人铸鉴》 宋·沈括
此工之巧智,后人不能造。
比得古鉴,皆刮磨令平,此师旷所以伤知音也。
世有透光鉴,鉴背有铭文,凡二十字,字极古,莫能读。
以鉴承日光,则背文及二 十字皆透,在屋壁上了了分明。 -
7.《剑联句》 宋·滕宗谅
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,炉治阴阳闢。
南帝输火精,古皇降金液。 -
8.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
9.《暖谷诗》 宋·蒋祺
县南山水秀且清,天地坯冶陶精英。
有唐刺史昔行县,访寻洞穴为寒亭。
屈指於今几百祀,磨崖字字何纵横。
相随栈道倚空险,来者无不毛骨惊。 -
10.《铁券歌》 明·汤胤勣
罗平逆鸟窥唐鹿,太宗泉下英灵哭。
锦树将军握槊来,妖氛一扫乾纲肃。
半边古瓦黄金缕,翰苑文章铺锦绣。
宰臣擎出凤凰城,儿孙永世承天祐。 -
11.《剑联句》 宋·欧阳修
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩尤发灵机,干将构雄绩。
橐龠天地开,炉冶阴阳辟。
南帝输火精,西皇降金液。 -
12.《剑联句》 宋·范仲淹
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,鑪冶阴阳闢。
南帝轮火精,西皇降金液。 -
13.《竹溪评余近诗发药甚多次韵》 宋·刘克庄
矍铄翁徒夸被甲,玄真子自爱衣簑。
昏花安得金篦刮,荒落犹将铁砚磨。
雄思湛深空自好,郊鸣寒苦几时和。
木鱼差异炎凉者,不鄙柴门夜夜过。 -
14.《奉送少讷还青神》 宋·文同
湿云堆空泄淫雨,日与三嵎气相轧。
春阳沈伏不得动,万木屈蘖草藏茁。
丛冈复岭谁敢度,旦暮寒鸡叫泥滑。
少讷胡为犯此苦,特念我困来省察。 -
15.《龟山夜泊书事》 宋·蔡襄
十月淮水平,莹净铺寒簟。
浴日弄净光,涵山碎青点。
开帆直千里,快去曾非渐。
盲风半作势,怒浪立呈险。 -
16.《隐甫圣可子仪同游宝莲分韵得郭字》 宋·冯时行
海县一廛市,天地一郛郭。
跼蹐碍高厚,而况自羁络。
末俗竞芒忽,讼纸霜叶落。
平心作巨帚,一扫付清廓。 -
17.《分韵送卢国华福建提刑得华字》 宋·楼钥
卢侯场屋声,天马腾渥洼。
残膏沾后人,奇芬吐天葩。
来踏九陌尘,去种河阳花。
向来再去国,盛山建高牙。 -
18.《山间录拙作求教葺芷俚语将命笑掷幸甚》 宋·郑清之
老我愧不学,无以祛六蔽。
短绠赴修汲,深浅忘厉揭。
每逢扑凸篇,如对葛答谜。
敌垒或致师,何以御柴曳。 -
19.《分题得雪浪斋石》 宋·刘学箕
四海广大万山立,奇怪崷崒几岩石。
弃而达者庸有之,爱乐每恨沙土蚀。
忽然一旦获所遇,刮垢磨光呈美质。
骚人讽诵脱诸口,世宝不减和氏壁。 -
20.《送黄少孺远游》 宋·陈著
慈溪先生擅天章,胸中奎壁躔诸郎。
君生坐后秀愈卓,骨骼昂昂气扬扬。
黄金满籯父训重,青简插架家传光。
九经本也末百氏,一目谁如我百行。