-
1.《贺新郎(京学类中後作)》 宋·姚勉
长啸山中卧。
叹从前、二十年来,因循空过。
自是惺惺井了了,奈这五行尚左。
遇好事、许多磨挫。 -
2.《文丞相兵挫循州诗以迓之》 宋·李春叟
手持兵甲挽天河,铁石心肝尚枕戈。
宾客三千毛遂少,将军百万李陵多。
风波如此子焉往,天道不然人奈何。
岭海书生今已老,天涯无石为君磨。 -
3.《磨崖碑》 宋·翟天翼
元公具述鲁公书,文象相参翼轸区。
语气一时扬盛德,词锋千古挫凶徒。 -
4.《和李校书新题乐府十二首·立部伎》 唐·元稹
胡部新声锦筵坐,中庭汉振高音播。
太宗庙乐传子孙,取类群凶阵初破。
戢戢攒枪霜雪耀,腾腾击鼓云雷磨。 -
5.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
6.《醉蓬莱》 宋·晁端礼
向重门深闭,永夜孤眠,梦魂飞过。
梦里分明,共玉人双卧。
粉淡香浓,翠深红浅,是那回梳裹。
楚雨难成,巫云易散,依前惊破。 -
7.《神光灿》 元·丘处机
推穷三教,诱化群生,皆令上合天为。
慕道修真,行住坐卧归依。
先须保身洁净,内常怀、悯物慈悲。
挫刚锐,乃初心作用,下手根基。 -
8.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
9.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
10.《三贤祠》 宋·郑子思
飞凤屹立万仞壁,下有深渊不可测。
问讯深潘有何物,骄然杰骜护巢穴。
寻常任意自出没,砥柱中流喷涛雪。
舟人偶有毫厘失,挫手婴鳞即粉骨。 -
11.《至正戊子下第南归与同贡黄章仲珍雷燧景阳同》 明·陶安
凤城酒美燕姬歌,禁花红飘金水河。
雨香翠岛春昼暖,鱼龙陆海扬风波。
天门咫尺到不得,奈此飙摧云翼何。
时乎未至应有待,壮年不必伤蹉跎。 -
12.《四月晦日泛若耶至云门寺以起坐鱼鸟间动摇山》 明·陶望龄
结叶垂花老桤卧,四山无风午刚挫。
扳花荫叶桥畔凉,葛屦生衣安稳坐。
田家初饱麦上场,溪雨新过水推磨。
林间起步余睡清,青梅满槃雀卵大。
¤ -
13.《病中大雪数日未尝起观虢令赵荐以诗相属戏用》 宋·苏轼
经旬卧斋阁,终日亲剂和。
不知雪已深,但觉寒无奈。
飘萧窗纸鸣,堆压檐板堕。
(关中皆以板为檐。 -
14.《次韵子由病酒肺疾发》 宋·苏轼
忆子少年时,肺喘疲坐卧。
喊呀或终日,势若风雨过。
虚阳作浮涨,客冷仍下堕。
妻孥恐怅望,脍炙不登坐。 -
15.《和王乐道烘虱》 宋·王安石
秋暑汗流如炙輠,敝衣湿蒸尘垢涴。
施施众虱当此时,择肉甘於虎狼饿。
咀啮侵肤未云已,爬搔次骨终无那。
时时对客辄自扪,千百所除才几个。 -
16.《答余左司沈别驾元夕会饮城南之作时在围中》 明·高启
青帝行春气初播,云沍余阴苦难破。
江头碧草生未长,战马寒嘶龁残莝。
炊烟泠落雨中湿,邻屋时闻有啼饿。
我愁郁郁但欲眠,肯以案书勤自课。 -
17.《七夕》 宋·王禹偁
去年七月七,直庐闲独坐。
西日下紫微,东窗晖青琐。
露柳蜩忽鸣,风帘燕频过。
寂寂红药階,槿花开一朵。 -
18.《寄王正叔》 宋·王令
微生不过人,气力两眇麽。
力学失自谋,径古与今左。
病世相陷贼,树性期刚果。
岂不中是时,然亦未尝过。 -
19.《甫里》 宋·王令
甫里先生得古风,放身全入隐沦中。
足磨汉榻星辰动,笔挫吴天物象空。
往事欲寻人寂寂,旧田安在雨蒙蒙。
当时引重高才者,谁是曾来一亩宫。 -
20.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失,