-
1.《示化士》 宋·释慧远
披毛戴角学无生,剑树刀山敢次行。
不向五峰吞栗棘,争知日午打三更。 -
2.《示化士》 宋·释慧远
身如椰子胆如天,喝道来参栗棘禅。
按下云头轻领过,口皮元只在唇边。 -
3.《示化士》 宋·释慧远
临济家常添钵游,知音才见不轻酬。
掩门归去陈嘉馔,直至而今饱未休。 -
4.《示化士》 宋·释慧远
拄杖生根挑不上,钵盂无底满盛归。
净名何用空惆怅,哭罢香严与不知。
头蓬松兮郡辨,耳卓朔兮莫窥。
渡口船回人借问,寒山南畔石桥西。 -
5.《示化士》 宋·释慧远
顾在机前发,鉴从顾后抽。
法身藏北斗,船子下扬州。
西海风为线,三山月作钩。
回戈拨龙尾,伫看钓鳌头。 -
6.《光化戊午年举公见示省试春草碧色诗偶赋是题》 唐·郑谷
苌弘血染新,含露满江滨。
想得寻花径,应迷拾翠人。
窗纱迎拥砌,簪玉姑成茵。
天借新晴色,云饶落日春。
岚光垂处合,眉黛看时嚬。
愿与仙桃比,无令惹路尘。 -
7.《临化示弟子》 唐·陈寡言
我本无形暂有形,偶来人世逐营营。
轮回债负今还毕,搔首翛然归上清。 -
8.《净慈显老为众行化,且示近所写真,戏题五绝》 宋·范成大
孤云野鹤本无求,刚被差充粥饭头。
担负一蒫牙齿债,钟鸣鼓响几时休。
冒雪敲冰乞米回,斋堂如海钵单开。
众中若有知恩者,一粒何曾咬破来? -
9.《国清化人示寒山》 宋·王之道
师从天台来,示我一集诗。
开编未及读,涕泪已交颐。
纷纷世间人,迷妄觉者谁。
浮沉苦海中,俗出无端涯。 -
10.《示干水碓化士》 宋·释慧远
转辘辘时难近傍,立停停处绝承当。
硙磨碓捣从来事,磕破浑仑总不妨。 -
11.《示天童干延寿化士》 宋·释心月
家有良医病转多,无栖泊处最譊讹。
水如蓝也花如锦,依旧檐声滴旧窠。