-
1.《大人筑室将毕道祖亦作宅基治园作四诗示道祖》 宋·葛立方
习隐肯回驾,求荣难着鞭。
有心营绿野,无梦到凌烟。
盏斝花开裹,檐楹雁落边。
冰清仍玉润,共此一山川。 -
2.《大人筑室将毕道祖亦作宅基治园作四诗示道祖》 宋·葛立方
蓬转欣小定,泛金非我乡。
买田无好峙,共宅有清漳。
菱罢水天接,风来花草香。
邗沟风月地,怊怅隔参商。 -
3.《大人筑室将毕道祖亦作宅基治园作四诗示道祖》 宋·葛立方
两第屹相向,幽园卑辟强。
君方林上坞,吾亦沼横洋,凿翠辟窗户,入天栖栋梁。
东屯寒月夜,老杜只茅堂。 -
4.《大人筑室将毕道祖亦作宅基治园作四诗示道祖》 宋·葛立方
世事只如许,幽居诚乐哉。
报安知楚竹,索笑得江梅。
岸放平湖入,窗邀远岫来。
两家车马地,莫遣染苍苔。 -
5.《至上基祖坟》 宋·卫宗武
小迳入山村,行行及墓门。
丰林俱易种,古木失常尊。
重怅松楸地,多为荆棘原。
青青一抔土,马鬣喜犹存。 -
6.《种基祖蔡仲逸孙祖显一时宦游荆州官閒无事五》 宋·章甫
君不闻蓟孝廉,日饭二十家。
一朝拂袖去京国,追之不可空咨嗟。
又不闻宾头卢,应供四天下。
神通妙用固非难,中有巍然不动者。