-
61.《赠范觉民》 宋·王之望
范子廓庙器,至宝非凡璞。
胸怀吞云梦,豪气低华岳。
昔在童稚时,树立已卓卓。
曳裾桥门内,崭然见头角。 -
62.《诸君和篇摩垒致师不容闭壁再绎前韵》 宋·郑清之
平生周伯仁,耿耿空洞腹。
翛然猿鹤姿,岂辨鸠鹰目。
仆射不解事,居士偶题木。
种柳仅成五,乐园祗可独。 -
63.《送宇文侍郎知庐州》 宋·魏了翁
和戎八十年,尺箠不施寸。
彼方玄黄篚,此但青紫楦。
怀荣保妻子,是固人所贱。
蔌者倖边功,横行请十万。 -
64.《宿兴国寺方丈与容对状》 宋·刘学箕
世间何事能感人,诗人题咏为多情。
我亦执笔书长吟,诗吟未竟情已盈。
古称白头如新,倾盖如故,何似祗今握手见肺肝,开口无毁誉。 -
65.《萧长公来访示以诸公诗卷谓与予游从之久不能》 宋·刘学箕
人生立志各有癖,浃髓沦肌疗无术。
君不学少年奏赋明光宫,又不能桑麻谷粟去作田舍翁。
苦心竭虑淡泊音,手携三尺绿绮琴。
七弦指下业然鸣,于以求见古人心。 -
66.《入都一年科舍馆五午宴了后得杨园宁屋僻远市》 宋·程公许
渎江万里来,武林一年客。
飘摇无定棲,一一得安宅。
委共远尘嚣,八窗耿虚白。
冰曹省造请,公退味禅寂。 -
67.《雪峰道院》 宋·程公许
琅函真筌何所云,丈人嵯峨五岳尊。
矞云护耀魄宝,宝绳夜低天市垣。
琼瑶其上矗千仞,冰雪为人醒醉魂。
飞鸿没处杳难辨,饲虎遗迹应犹存。 -
68.《上后溪刘阁学》 宋·程公许
如来藏有大经卷,无古无今无成坏,卷这可纳一毫端,舒之弥纶於法界。
众生与佛同受持,谓有定法便虚假。
祗园食饱洗钵坐,何曾有意一场话。 -
69.《闻倪尚书赴诏》 宋·王迈
老倪昔戆去国,时无一语为王留。
自从医国失扁鹊,民之瘼矣矧可瘳。
满朝争慕舌为柔,忍耻戴天事世分。
间有一念及王事,祗能氏头效楚囚。 -
70.《湘南楼落成和林书记韵》 宋·李曾伯
乐郊从昔推南州,今控西鄙犹心喉。
碧墟境界富登览,前贤故址存风流。
斯楼枕江屹雉堞,俯瞰寒碧潜蟠虯。
夕佳朝爽在几席,岸巾拄笏供遨头。 -
71.《重庆阃治十咏·龙虎屏》 宋·李曾伯
不逐风云去,盍求山泽安。
祗怜当笔者,空作画屏看。 -
72.《纪事何林尉韵》 宋·李昴英
清晨风日辟群阴,一纸三熏上帝临。
或者贪功频滑手,毅然奋笔特诛心。
冤辞赖有由言折,圣世难施汉法沉。
此举岂谋身祸福,祗怜无罪挚南音。 -
73.《东林春晚作》 宋·陈藻
团栾四面山,我住一山里。
相距能几何,开方祗百里。
日月出东西,星辰运终始。
云霞千万状,烟雨无穷美。 -
74.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
75.《观瀑布图》 宋·刘宰
仰观山模糊,俯视山历历。
见卑不见高,此恨通今昔。
观者笑且言,画手非用力。
安知画工心独苦,世上悠悠几人识。 -
76.《忆昨行寄呈刘法曹》 宋·刘宰
忆昨太守宣城陈,人物风流法从臣。
太息官仓取无艺,要与邑民图久计。
总将一石计其赢,三斗八升为定制。
厥初号令发雷霆,奉行谁敢圭撮增。 -
77.《送葛居士住栖碧庵》 宋·林景熙
越山巉巉越台孤,井以双鲤曾走吴。
满坡丛竹遗旧箭,回首霸业空烟芜。
诗人访古凌绝壁,危栖竟欲老深碧。
声摇孤枕海涛壮,影伴瘦筇山月白。 -
78.《献西俘》 宋·孔武仲
先帝谋西域,边功未告成。
一朝锄狡穴,万里振天声。
汉狱宜归死,汤罗尚借生。
淮阴甘就缚,颉利许留京。 -
79.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
80.《荆公东坡》 宋·陈普
王苏并世时,价重连城宝。
读尽天下书,不闻性天道。
祗缘操术谬,济以言辞藻。
轻巧者便之,承风逐澜倒。