-
1.《古剑歌为快藏主赋》 明·空室禅师
阴阳为炭天地垆,飞廉鼓鞴元气嘘。
陶熔万物绝纤滓,神剑脱范成斯须。
想得当初运工处,号泣神天走魑魅。
七佛传持直至今,铓锷荧荧转銛利。 -
2.《答司马承祯上剑镜》 唐·李隆基
宝照含天地,神剑合阴阳。
日月丽光景,星斗裁文章。
写鉴表容质,佩服为身防。
从兹一赏玩,永德保龄长。 -
3.《与弟渤新罗剑歌》 唐·李涉
我有神剑异人与,暗中往往精灵语。
识者知从东海来,来时一夜因风雨。
长河临晓北斗残,秋水露背青螭寒。 -
4.《剑客》 唐·李中
恩酬期必报,岂是辄轻生。
神剑冲霄去,谁为平不平。 -
5.《经丰城剑池诗》 南北朝·阴铿
清池自湛澹。
神剑久迁移。
无复连星气。
空余似月池。
夹筱澄深渌。
含风结细漪。
唯有莲花蕚。
还想匣中雌。 -
6.《双剑峰》 宋·黄诰
泻成神剑倚双峰,天地为炉造化工。
万丈虹霓连碧落,一声霹雳走丰隆。
拂开岚障千山秀,削尽妖魔六宇空。
应笑镆铘为小器,延平津上合雌雄。 -
7.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
8.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
9.《已卯题吴江长桥二首》 宋·陆文圭
瓜步投鞭湿马尾,吴江独是衣带水。
阳侯不敢驾风涛,神剑自断长虹死。
木罂夜半飞渡军,缚筏驱丁命如曦。
波心两龙忽跳出,一声金鼓波神位。 -
10.《宝镜篇》 明·王稚登
舒生宝镜草堂前,锦囊入手明月圆。
雪光辉辉照肝胆,流苏风飓朱绳县。
青铜千岁化玄玉,声如金磬清悠然。
龙文不断细如发,天吴海若纷纠缠。