-
341.《奉和鲁望读阴符经见寄》 唐·皮日休
三百八十言,出自伊祁氏。
上以生神仙,次云立仁义。
玄机一以发,五贼纷然起。
结为日月精,融作天地髓。 -
342.《太湖诗·初入太湖(自胥口入,去州五十里)》 唐·皮日休
闻有太湖名,十年未曾识。
今朝得游泛,大笑称平昔。
一舍行胥塘,尽日到震泽。
三万六千顷,千顷颇黎色。 -
343.《太湖诗·游毛公坛》 唐·皮日休
却上南山路,松行俨如庑。
松根碍幽径,孱颜不能斧。
摆履跨乱云,侧巾蹲怪树。
三休且半日,始到毛公坞。 -
344.《秋晚留题鲁望郊居二首》 唐·皮日休
竹树冷濩落,入门神已清。
寒蛩傍枕响,秋菜上墙生。
黄犬病仍吠,白驴饥不鸣。
唯将一杯酒,尽日慰刘桢。 -
345.《奉和袭美太湖诗二十首·明月湾》 唐·陆龟蒙
昔闻明月观,只伤荒野基。
今逢明月湾,不值三五时。
择此二明月,洞庭看最奇。
连山忽中断,远树分毫厘。 -
346.《纪梦游甘露寺(寺在京口北固山上)》 唐·陆龟蒙
昔卧嵩高云,云窗正寒夕。
披裘忽生梦,似到空王宅。
峨天一峰立,栏楯横半壁。
级倚绿巅差,关临赤霄辟。 -
347.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
348.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
349.《奉和袭美怀华阳润卿博士三首》 唐·陆龟蒙
几降真官授隐书,洛公曾到梦中无。
眉间入静三辰影,肘后通灵五岳图。
北洞树形如曲盖,东凹山色入薰炉。 -
350.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
351.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
352.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
353.《哭陈陶》 唐·张乔
先生抱衰疾,不起茂陵间。
夕临诸孤少,荒居吊客还。
遗文禅东岳,留语葬乡山。
多雨铭旌故,残灯素帐闲。
乐章谁与集,陇树即堪攀。
神理今难问,予将叫帝关。 -
354.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
355.《下第卧疾卢员外召游曲江》 唐·李山甫
眼前何事不伤神,忍向江头更弄春。
桂树既能欺贱子,杏花争肯采闲人。
麻衣未掉浑身雪,皂盖难遮满面尘。
珍重列星相借问,嵇康慵病也天真。 -
356.《富贵曲》 唐·李咸用
画藻雕山金碧彩,鸳鸯叠翠眠晴霭。
编珠影里醉春庭,团红片下攒歌黛。
革咽丝烦欢不改,缴绛垂缇忽如晦。 -
357.《升天行》 唐·李咸用
堂堂削玉青蝇喧,寒鸦啄鼠愁飞鸾。
梳玄洗白逡巡间,兰言花笑俄衰残。
盘金束紫身属官,强仁小德终无端。 -
358.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
359.《赠镜公(一作旅次钱塘)》 唐·方干
幽独度遥夜,夜清神更闲。
高风吹越树,细露湿湖山。
月皎微吟后,钟鸣不寐间。
如教累簪组,此兴岂相关。 -
360.《题龙瑞观兼呈徐尊师》 唐·方干
或雨或云常不定,地灵云雨自无时。
世人莫识神方字,仙鸟偏栖药树枝。
远壑度年如晦暝,阴溪入夏有凌澌。
此中唯有师知我,未得寻师即梦师。