-
361.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
362.《旅舍早起》 唐·章碣
迹暗心多感,神疲梦不游。
惊舟同厌夜,独树对悲秋。
晚角和人战,残星入汉流。
门前早行子,敲镫唱离忧。 -
363.《升山寺》 唐·周朴
升山自古道飞来,此是神功不可猜。
气色虽然离禹穴,峰峦犹自接天台。
岩边折树泉冲落,顶上浮云日照开。
南望闽城尘世界,千秋万古卷尘埃。 -
364.《华山》 唐·郑谷
峭仞耸巍巍,晴岚染近畿。
孤高不可状,图写尽应非。
绝顶神仙会,半空鸾鹤归。
云台分远霭,树谷隐斜晖。 -
365.《读故许昌薛尚书诗集》 唐·郑谷
篇篇高且真,真为国风陈。
澹薄虽师古,纵横得意新。
翦裁成几箧,唱和是谁人。
华岳题无敌,黄河句绝伦。 -
366.《漫作二首》 唐·韩偓
暑雨洒和气,香风吹日华。
瞬龙惊汗漫,翥凤綷云霞。
悬圃珠为树,天池玉作砂。
丹霄能几级,何必待乘槎。 -
367.《漫作二首》 唐·韩偓
暑雨洒和气,香风吹日华。
瞬龙惊汗漫,翥凤綷云霞。
悬圃珠为树,天池玉作砂。
丹霄能几级,何必待乘槎。 -
368.《村居》 唐·韩偓
二月三月雨晴初,舍南舍北唯平芜。
前欢入望盈千恨,胜景牵心非一途。
日照神堂闻啄木,风含社树叫提壶。
行看旦夕梨霜发,犹有山寒伤酒垆。 -
369.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
370.《途中见杏花》 唐·吴融
一枝红杏出墙头,墙外行人正独愁。
长得看来犹有恨,可堪逢处更难留!
林空色暝莺先到,春浅香寒蝶未游。
更忆帝乡千万树,澹烟笼日暗神州。 -
371.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
372.《催妆》 唐·黄滔
北府迎尘南郡来,莫将芳意更迟回。
虽言天上光阴别,且被人间更漏催。
烟树迥垂连蒂杏,彩童交捧合欢杯。
吹箫不是神仙曲,争引秦娥下凤台。 -
373.《蜀葵》 唐·徐夤
剑门南面树,移向会仙亭。
锦水饶花艳,岷山带叶青。
文君惭婉娩,神女让娉婷。
烂熳红兼紫,飘香入绣扃。 -
374.《新葺茆堂》 唐·徐夤
剪竹诛茆就水滨,静中还得保天真。
只闻神鬼害盈满,不见古今争贱贫。
树影便为廊庑屋,草香权当绮罗茵。 -
375.《鹤》 唐·徐夤
阆苑瑶台岁月长,一归华表好增伤。
新声乍警初零露,折羽闲飞几片霜。
要伴神仙归碧落,岂随龟雁住方塘。
三山顶上无人处,琼树堪巢不死乡。 -
376.《鹊》 唐·徐夤
神化难源瑞即开,雕陵毛羽出尘埃。
香闺报喜行人至,碧汉填河织女回。
明月解随乌绕树,青铜宁愧雀为台。
琼枝翠叶庭前植,从待翩翩去又来。 -
377.《鹤》 唐·徐夤
阆苑瑶台岁月长,一归华表好增伤。
新声乍警初零露,折羽闲飞几片霜。
要伴神仙归碧落,岂随龟雁住方塘。
三山顶上无人处,琼树堪巢不死乡。 -
378.《鹊》 唐·徐夤
神化难源瑞即开,雕陵毛羽出尘埃。
香闺报喜行人至,碧汉填河织女回。
明月解随乌绕树,青铜宁愧雀为台。
琼枝翠叶庭前植,从待翩翩去又来。 -
379.《题僧松禅(一作题僧院松)》 唐·曹松
空山涧畔枯松树,禅老堂头甲乙身。
传是昔朝僧种著,下头应有茯苓神。 -
380.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。