-
41.《题画雪景送炤师归黄山喝石居(去年除夕,师》 明·程嘉燧
莲花峰腰三丈雪,飞鸟无声人迹绝。
山僧冒寒晨出山,触踏层冰跗圻裂。
远来问疾刚一笑,寒缸结花如吐屑。
纸窗竹屋岁聿除,驹隙光阴催电掣。 -
42.《青龙寺昙壁上人院集》 唐·裴迪
灵境信为绝,法堂出尘氛。
自然成高致,向下看浮云。
迤逦峰岫列,参差闾井分。
林端远堞见,风末疏钟闻。
吾师久禅寂,在世超人群。 -
43.《赠僧皎然》 唐·颜真卿
秋意西山多,别岑萦左次。
缮亭历三癸,趾趾邻什寺。
元化隐灵踪,始君启高致。
诛榛养翘楚,鞭草理芳穗。 -
44.《夏与熊王二秀才同宿僧院》 唐·武元衡
共将缨上尘,来问雪山人。
世网从知累,禅心自证真。
境空宜入梦,藤古不留春。
一听林公法,灵嘉愿寄身。 -
45.《大云寺二十韵》 唐·元稹
地胜宜台殿,山晴离垢氛。
现身千佛国,护世四王军。
碧耀高楼瓦,赪飞半壁文。
鹤林萦古道,雁塔没归云。 -
46.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
47.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
48.《题法华寺五言二十韵》 唐·李绅
花界无生地,慈宫有相天。
化娥腾宝像,留影閟金仙。
殿涌全身塔,池开半月泉。
十峰排碧落,双涧合清涟。 -
49.《宿云际寺》 唐·温庭筠
白盖微云一径深,东峰弟子远相寻。
苍苔路熟僧归寺,红叶声乾鹿在林。
高阁清香生静境,夜堂疏磬发禅心。
自从紫桂岩前别,不见南能直至今。 -
50.《奉酬颜使君真卿、王员外圆宿寺兼送员外使回》 唐·皎然
鲁公邀省客,贫寺人过少。
锦帐惟野花,竹屏有窗筱。
朝行石色净,夜听泉声小。
释事情已高,依禅境无扰。
超遥长路首,怅望空林杪。
离思从此生,还将此心了。 -
51.《晚冬废溪东寺怀李司直纵》 唐·皎然
废溪无人迹,益见离思深。
归来始昨日,恍惚惊岁阴。
清想属遥夜,圆景当空林。
宿昔月未改,何如故人心。 -
52.《奉和颜使君真卿与陆处士羽登妙喜寺三癸亭》 唐·皎然
秋意西山多,列岑萦左次。
缮亭历三癸,疏趾邻什寺。
元化隐灵踪,始君启高诔。
诛榛养翘楚,鞭草理芳穗。 -
53.《赠杨公杜之舅》 唐·贯休
分尽君忧一不遗,凤书征入万民悲。
风云终日如相逐,雨露前程即可知。
画舸还盛江革石,秋山又看谢安棋。 -
54.《谢人惠拄杖》 唐·齐己
邛州灵境产修篁,九节材应表九阳。
造化已能分尺度,保持争合与寻常。
幽林剪破清秋影,高手携来绿玉光。
深谢鲁儒怜潦倒,欲教撑拄绕禅床。 -
55.《水调歌头(清明俯近,感叹偶成,寄子贱舍人)》 宋·李光
自笑客行久,新火起新烟。
园林春半风暖,花落柳飞绵。
坐想稽山佳处,贺老门前湖水,欹侧钓鱼船。
何事成淹泊,流转海南边。 -
56.《瑞鹤仙(筇枝)》 宋·高观国
一枝苍玉冷。
爱露节霜根,从来孤劲。
提携远尘境。
自清癯骨力,岁寒心性。 -
57.《沁园春》 宋·夏元鼎
敢隐默,不敢戏传,始以小词,庸谢雅意
天下江山,无如甘露,多景楼前。
有谪仙公子,依山傍水,结茅筑圃,花竹森然。
四季风光,一生乐事,真个壶中别有天。 -
58.《江城子(为满春泽赋横空楼)》 宋·张炎
下临无地手扪天。
上云烟。
俯山川。
栖止危巢,不隔道林禅。 -
59.《沁园春·天下江山》 宋·夏元鼎
天下江山,无如甘露,多景楼前。
有谪仙公子,依山傍水,结茅筑圃,花竹森然。
四季风光,一生乐事,真个壶中别有天。
亭台巧,一琴一鹤,泥絮心田。 -
60.《谒金华寺六祖法堂》 宋·吕定
坐阅人间几百年,双趺浑似后来禅。
空空明镜台前地,寂寂红尘境外天。
风动法林处虎过,云生咒钵解龙眠。
至今月到层楼上,应共祥光午夜圆。