-
81.《五松寺》 宋·李弥逊
秋风吹客衣,去路倚天碧。
跻攀一何苦,政坐受山癖。
人言五松下,曾是瞿昙宅。
至今梧竹阴,列屋棲禅寂。 -
82.《题白塔古迹二首》 宋·李石
境物三禅胜,丛林十里村。
寺僧晨扫地,樵客夜过门。
瑞像西山映,乾文北斗翻。
名场薰灶突,怅望塔中尊。 -
83.《刘侍郎见和再用韵》 宋·王之望
大方广佛三身具,境号华严普贤住,三千净土毛孔吞,百亿化身尘刹赴。
底事眉山迹偏显,端由象法时将暮。
三乘不起正信心,一线顿开方便路。 -
84.《和複岫庵赓酬之什》 宋·郑清之
大雅千岩秀,清标万玉前。
醉扶有宗武,属和得师川。
境胜堪锄月,诗香可酿泉。
竹林风度在,枯坐笑僧禅。 -
85.《寄圆长老》 宋·释智圆
澹虑栖幽境,闲将水石邻。
信衣传往祖。
禅语示来人。
晚屋茶烟细,晴轩岳翠匀。
相怀独南望,林木又经春。 -
86.《苕溪僧妙询于其所居净域开小轩楚僧举季若为》 宋·王铚
一性本为明,返为群物迷。
境净皆径山,心清即苕溪。
启扉迥临湖,湖宽觉天低。
花木春艳艳,松竹凉凄凄。 -
87.《倚吟阁》 宋·王铚
贺家湖东剡溪曲,白塔幽林声断续。
雪中兴尽酒船空,境高地胜何由俗。
谁结禅居在上方,山房屈曲随山麓。
个中非动亦非静,自有白云檐下宿。 -
88.《同张文焕过吴式贤二十六韵》 宋·方回
退居乏晤语,蒿莱医荆扉。
闉闍一以出,秋色饶清辉。
东鲁有名士,勋厌常旂。
欢言拨簿领,宿约寻郊圻。 -
89.《赠四明月岩永昌上人》 宋·顾逢
杖锡游方外,丛林历几春。
息心修道者,铁脊坐禅人。
泉落岩千丈,天空月一轮。
眼前清境界,不识世间尘。 -
90.《晓晴》 宋·孙应时
君行定何许,舍棹越林丘。
社瓮不容挽,溪毛聊可羞。
禅床应濯足,衲被径蒙头。
静境有赵趣,乐哉何所忧。 -
91.《留赠道场老慧苦眼疾》 宋·王洋
云中白鹤塔千寻,为众同南古到今。
五百年来一声锡,四禅天外百花林。
长眉白黑归宗眼,苦口因缘黄蘖心。
方见道场多胜境,尽情呈现付知音。 -
92.《次韵何吉老游金銮寺》 宋·杨时
荣名嗟何为,病木自生瘿。
彭殇一梦觉,乌用论久顷。
寄身渊明庐,翛然在人境。
卫生鄙樊雉,放浪任流梗。