-
1.《诗品二十四则·形容》 唐·司空图
绝伫灵素,少回清真。
如觅水影,如写阳春。
风云变态,花草精神。
海之波澜,山之嶙峋。
俱似大道,妙契同尘。
离形得似,庶几斯人。 -
2.《偈颂三十首》 宋·释印肃
众生本是佛,悟了一体同。
若人不达本,逐末走西东。
君子当务本,本立佛性同。
通一万事毕,终不被尘笼。 -
3.《学无学颂一十五首》 宋·释印肃
尝闻学道不依形,道不依形不离形。
不离不依犹寐语,寻思寐语本天真。 -
4.《有售画于余令作杨柳黄鹂池塘萱草既成可观用》 宋·曾丰
一段池塘萱草奇,其形便画理便诗。
到离形处画之妙,诗妙更无形可离。 -
5.《论语绝句一百首》 宋·张九成
虽然此影不离形,莫向形中便认真。
形影两亡都不见,当於此处认斯人。 -
6.《大江东去·初功混沌》 元·刘志渊
初功混沌,在机缄斡变,坎中一气。
潜发氤氲初出地,升变阵云呈瑞。
电掣雷轰,阴阳交会,致作廉纤雨。
帝川飞过,化成玉鼎神水。 -
7.《二十四诗品》 唐·司空图
绝伫灵素,少□清真。
如觅水影,如写阳春。
风云变态,花草精神;海之波澜,山之嶙峋;
俱似大道,妙契同尘。
离形得似,庶几斯人。 -
8.《西江月·绝相纵横妙用》 元·姬翼
绝相纵横妙用,离形左右皆无。
普天匝地尽如如。
罔象还同暮故。
宇泰天光内发,室虚真宰常居。
没功夫处用功夫。
稳驾神舟归去。 -
9.《王伯玉兄弟皆用叔文韵作诗见示答之》 宋·赵蕃
春芳凋兮瘖杜宇,留得鸣鸠呼渴雨。
谁能使我病斯愈,矻矻深思诵诗许。
朝来剥啄有扣户,亟起褰裾犯尘土。
三王诗就俱送与,律应节疏如会鼓。 -
10.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
非但我今独达了,万古宗心应不少。
皆从非相入无余,未离形名终莫晓。 -
11.《赠阴阳家聂蒙德》 宋·曾丰
阴阳家者太高生,见谓青囊未是经。
舌卷东南诸海水,胸罗西北一天星。
与人后代为长吉,疑尔前身是巨灵。
莫把山川为道看,山川犹是未离形。 -
12.《秋日将离滑台酬所知二首》 唐·薛能
身起中宵骨亦惊,一分年少已无成。
松吹竹簟朝眠冷,雨湿蔬餐宿疾生。
僮汲野泉兼土味,马磨霜树作秋声。 -
13.《己未岁冬捧宣头离下蔡》 唐·李中
诏下如春煦,巢南志不违。
空将感恩泪,滴尽冒寒衣。
覆载元容善,形骸果得归。
无心惭季路,负米觐亲闱。 -
14.《绣龟形诗》 唐·侯氏
暌离已是十秋强,对镜那堪重理妆。
闻雁几回修尺素,见霜先为制衣裳。
开箱叠练先垂泪,拂杵调砧更断肠。
绣作龟形献天子,愿教征客早还乡。 -
15.《悼离赠妹诗二首 二》 魏晋·左思
穆穆令妹。
有德有言。
才丽汉班。
明朗楚樊。 -
16.《题支离叟》 元·高明
钱塘门里支离叟,短发萧疏色黧垢。
雪霜岁晚结轮囷,风雨年深增老丑。
挫蒧糊祇总无能,欲与冥灵齐上寿。
天公怒此怪且懒,敕遣灵官下搜龋勾娄吉利忽飞来,虎倒 -
17.《离天长寄周重实》 宋·张耒
相逢握手便忘形,射策天门尽弟兄。
浮世有谁尊道义,青衫自笑为功名。
高谈未尽胸中意,作别犹如梦后惊。
半夜叩门投野寺,天寒孤月更分明。 -
18.《答苏子美离京见寄》 宋·欧阳修
众奇子美貌,堂堂千人英。
我独疑其胸,浩浩包沧溟。
沧溟产龙蜃,百怪不可名。
是以子美辞,吐出人辄惊。 -
19.《满庭芳 离众生示门人》 元·马钰
尽说烟消,皆言火灭,触来总起无名。
不知不觉,怎得离众生。
道本易行易晓,奈心违、难晓难行。
心魔障,未成大善,方寸不能灵。 -
20.《金刚随机无尽颂·离相寂灭分第十四》 宋·释印肃
支解不生嗔,语默自忻忻。
深知无相貌,木石表虚形。