-
1.《蚕尖》 明·刘崧
日出西岭赤,鸣禽度高楠。
稍陟衣带岭,东尖屹危参。
侧身忽旁断,拟步若幽探。
勃勃草木霏,高下皆浮岚。 -
2.《舟中三首》 宋·宋祁
舟行不碍动,纵目望联堤。
稍觉前川近,徐惊后树低。
鱼游随聚沫,禽度带残啼。
自趣家田路,春清况日携。 -
3.《芜阴楼上》 宋·蔡襄
野马沈寒气,神禽度细风。
断霞天共紫,斜日树齐红。
山口横虚钓,江隈跋远艐。
解穷千里目,争奈思无穷。 -
4.《次韵陈勉仲二首》 宋·王之道
蜂喜春晴竞出笼,雪明篱脚眼看融。
柳条借日还金色,梅萼因风动玉容。
窥牖数声禽度曲,过庭千字雁书空。
青毡笑指吾家物,芳草无边一望中。 -
5.《送崔度还吴(度,故人礼部员外国辅之子)》 唐·李白
幽燕沙雪地,万里尽黄云。
朝吹归秋雁,南飞日几群。
中有孤凤雏,哀鸣九天闻。
我乃重此鸟,彩章五色分。 -
6.《被花恼(自度腔)》 宋·杨缵
疏疏宿雨酿寒轻,帘幕静垂清晓。
宝鸭微温瑞烟少。
檐声不动,春禽对语,梦怯频惊觉。
欹珀枕,倚银床,半窗花影明东照。 -
7.《四禽言》 宋·梁栋
脱却布裤,贫家能有几尺布。
织尽寒机无得裁,可人不来廉叔度。
脱却布裤。 -
8.《禽言(三首)》 明·周永年
脱布裤,呼老妇,我有一尺布,为我补破裤。
补得且将今岁度,胜如有布无人作。 -
9.《记所见开元寺吴道子画佛灭度以答子由》 宋·苏轼
西方真人谁所见,衣被七宝従双狻。
当时修道颇辛苦,柏生两肘乌巢肩。
初如濛濛隐山玉,渐如濯濯出水莲。
道成一旦就空灭,奔会四海悲人天。 -
10.《初至颍州西湖种瑞莲黄杨寄淮南转运吕度支发》 宋·欧阳修
平湖十顷碧琉璃,四面清阴乍合时。
柳絮已将春去远,海棠应恨我来迟。
啼禽似与游人语,明月闲撑野艇随。
每到最佳堪乐处,却思君共把芳◇。 -
11.《送任逵度支监嵩山崇福宫》 宋·曾巩
汉阳门下士,车骑幕中宾。
志节初皆壮,风流久更新。
枢庭承远派,郎位袭清尘。
雅淡琴声古,温纯玉性真。 -
12.《贼平贺本路史禽良叔弥忠四首》 宋·王迈
六十青蚨米五升,儿童满口说常平。
方愁饯火无聊赖,一沐恩波得并生。
真佛现身来救度,老天著眼自分明。
从今闽粤家生子,定把君侯姓作名。 -
13.《王若水为画秋江众禽图》 明·袁凯
钱唐王宰心思长,欲与造化争毫芒。
下笔百鸟相趋跄,前身岂是孤凤凰。
江头芙蓉花正开,花下细浪亦萦回。
敔鹅贴贴天际来,雄雌相随气和谐。 -
14.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
15.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
16.《于时春也,慨然有江湖之思,寄赠柳九陇》 唐·卢照邻
提琴一万里,负书三十年。
晨攀偃蹇树,暮宿清泠泉。
翔禽鸣我侧,旅兽过我前。
无人且无事,独酌还独眠。 -
17.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
18.《寄赵七侍御》 唐·李华
摇桨曙江流,江清山复重。
心惬赏未足,川迥失前峰。
凌滩出极浦,旷若天池通。
君阳青嵯峨,开拆混元中。 -
19.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
20.《夜偶诗客操公作》 唐·韦应物
尘襟一潇洒,清夜得禅公。
远自鹤林寺,了知人世空。
惊禽翻暗叶,流水注幽丛。
多谢非玄度,聊将诗兴同。