-
1.《虎丘寺殿前有古杉一本形状丑怪图之不尽…三百言以见志》 唐·皮日休
种日应逢晋,枯来必自隋。
鳄狂将立处,螭斗未开时。
卓荦掷枪干,叉牙束戟枝。
初惊蟉篆活,复讶獝狂痴。 -
2.《和微之诗二十三首·和祝苍华》 唐·白居易
日居复月诸,环回照下土。
使我玄云发,化为素丝缕。
禀质本羸劣,养生仍莽卤。
痛饮困连宵,悲吟饥过午。 -
3.《念奴娇(再和)》 宋·刘克庄
梦中忘却,已闲退、谏草犹藏怀袖。
文不会、铺张粉饰,武又安能战守。
秃似葫芦,辣于姜桂,衰飒同蒲柳。
没安顿处,不如归去丘首。 -
4.《鹧鸪天(峡石前用韵答吴子似)》 宋·辛弃疾
叹息频年廪未高。
新词空贺此丘遭。
遥知醉帽时时落,见说吟鞭步步摇。
干玉唾,秃锥毛。
只今明月费招邀。
最怜乌鹊南飞句,不解风流见二乔。 -
5.《秃奴诗戏寄沈诚学》 明·龚诩
东村二八张小姑,鬓发油油如漆乌。
朝朝不惜五更起,对镜千梳并万梳。
争似吾家阿奴秃,落落数竿删后竹。
一生不费膏沐资,日出酣红睡方熟。
君家有婢亦如此,何幸少年犹有齿。
夜寒聊取代汤婆,殊胜当年玉川子。 -
6.《秃山》 宋·王安石
吏役沧海上,瞻山一停舟。
怪此秃谁使,乡人语其由。
一狙山上鸣,一狙从之游。
相匹乃生子,子众孙还稠。 -
7.《昆山兄惠笔乃周寿玉簪样试用其一已作秃翁犹》 宋·赵蕃
遂初赋就笔余铓,赠我蒙探古锦囊。
耐久固殊流俗败,含情浑似故人长。 -
8.《次韵王醇甫藏秃笔三首》 宋·项安世
黑头期汝作东亭,短发愁予对杜陵。
髠者此时今守积,颖乎平日尔诚能。
屡题秀句文如凤,几注仙经细似蝇。
可是诗人偏爱惜,诗人双鬓渐成僧。 -
9.《杜鹃行(一作司空曙诗)》 唐·杜甫
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢佯瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑貌憔悴,众鸟安肯相尊崇。 -
10.《杜鹃行(一作杜甫诗)》 唐·司空曙
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢翔瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑自憔悴,众鸟安肯相尊崇。