-
1.《菩萨蛮·秋声乍起梧桐落》 宋·朱淑真
秋声乍起梧桐落,蛩吟唧唧添萧索。
欹枕背灯眠,月和残梦圆。
起来钩翠箔,何处寒砧作。
独倚小阑干,逼人风露寒。 -
2.《秋声》 宋·赵蕃
何处忽秋声,千崖万壑并。
不知繇雨故,直觉太清生。
絺綌且重著,褐裘须渐营。
晚禾资秀实,尚有暖而晴。 -
3.《徵招(和焕甫秋声·君有远游之兴,为首行路难以感之)》 宋·彭元逊
人间无欠秋风处,偏到霜痕月杪。
风雨船篷,日夜风波未了。
忽潮生海立,又天阔、江清欲晓。
孤迥幽深,激扬悲壮,浮沈浩渺。 -
4.《扫花游·秋声》 宋·王沂孙
商飙乍发,渐淅淅初闻,萧萧还住。
顿惊倦旅。
背青灯吊影,起吟愁赋。
断续无凭,试立荒庭听取。 -
5.《八声甘州·灵岩陪庾幕诸公游》 宋·吴文英
渺空烟四远,是何年、青天坠长星?幻苍崖云树,名娃金屋,残霸宫城。
箭径酸风射眼,腻水染花腥。
时靸双鸳响,廊叶秋声。
宫里吴王沉醉,倩五湖倦客,独钓醒醒。 -
6.《石州慢·己酉秋吴兴舟中作》 宋·张元干
雨急云飞,惊散暮鸦,微弄凉月。
谁家疏柳低迷,几点流萤明灭。
夜帆风驶,满湖烟水苍茫,菰蒲零乱秋声咽。
梦断酒醒时,倚危樯清绝。 -
7.《秋霁·江水苍苍》 宋·史达祖
江水苍苍,望倦柳愁荷,共感秋色。
废阁先凉,古帘空暮,雁程最嫌风力。
故园信息,爱渠入眼南山碧。
念上国,谁是、脍鲈江汉未归客。 -
8.《齐天乐·秋声馆赋秋声》 清·厉鹗
簟凄灯暗眠还起,清商几处催发?碎竹虚廊,枯莲浅渚,不辨声来何叶?桐飙又接。
尽吹入潘郎,一簪愁发。
已是难听,中宵无用怨离别。
阴虫还更切切。 -
9.《惜秋华·七夕》 宋·吴文英
露罥蛛丝,小楼阴堕月,秋惊华鬓。
宫漏未央,当时钿钗遗恨。
人间梦隔西风,算天上、年华一瞬。
相逢,纵相疏、胜却巫阳无准。 -
10.《和刘补阙秋园寓兴之什十首》 唐·朱庆馀
闲园清气满,新兴日堪追。
隔水蝉鸣后,当檐雁过时。
雨馀槐穟重,霜近药苗衰。
不以朝簪贵,多将野客期。 -
11.《庆春宫·秋感》 宋·吴文英
残叶翻浓,余香栖苦,障风怨动秋声。
云影摇寒,波尘锁腻,翠房人去深扃。
昼成凄黯,雁飞过、垂杨转青。
阑干横暮,酥印痕香,玉腕谁凭。 -
12.《声声慢》 宋·王沂孙
高寒户牖,虚白尊罍,千山尽入孤光。
玉影如空,天葩暗落清香。
平生此兴不浅,记当年、独据胡床。
怎知道,是岁华换却,处处堪伤。 -
13.《秋日将离滑台酬所知二首》 唐·薛能
身起中宵骨亦惊,一分年少已无成。
松吹竹簟朝眠冷,雨湿蔬餐宿疾生。
僮汲野泉兼土味,马磨霜树作秋声。 -
14.《齐天乐(秋兴)》 宋·史达祖
阑干只在鸥飞处,年年怕吟秋兴。
断浦沉云,空山挂雨,中有诗愁千顷。
波声未定。
望舟尾拖凉,渡头笼暝。 -
15.《八声甘州》 宋·胡翼龙
甚年年、心事占秋多,芳洲乱芜生。
正小山已桂,东篱又菊,秋为人清。
肠断洞庭叶下,倚西风、谁可寄芳蘅。
袅袅愁予处,欲醉还醒。 -
16.《秋声》 宋·关注
梦破松声枕上闻,睡魔夜半战吟魂。
初疑秋雨连江岸,乍觉寒潮上海门。
招引好风来古寺,追随月色下前村。
晚行欲问声来处,郁郁苍波漫不分。 -
17.《予丙子辛已两游解空寺已亥秋又至思上人徙旧》 宋·黄敏求
两扣云关记昔曾,重来诗眼倍晶明。
路移岩石中间入,人在洞天深处行。
玉盎虚明添翠色,霜钟清冽带秋声。
与君小摘涪翁句,留得青山不朽名。 -
18.《七月望郡庠赋秋声诗且欲不犯题字及见所作良》 宋·陈著
天教少昊管金行,发越清商妙莫名。
万宇虚凉机自动,千林摇落气难平。
怒为伍子潮江吼,细入欧公夜壁鸣。
最是幽窗多感处,数声唳月雁南征。 -
19.《七月望郡庠赋秋声诗且欲不犯题字及见所作良》 宋·陈著
气应商声惨又清,人閒难听亦难名。
非神非鬼洞庭乐,为鹤为风淝水兵。
老叶自吟高处调,寒蛩相趁闹中鸣。
西风机籁年年事,分付与天心自平。 -
20.《满江红(咏砧声)》 宋·秦观
一派秋声,年年向、初寒时节。
早又是、半天惊籁,满庭鸣叶。
几处捣残深院日,谁家敲落高楼月。
道声声、总是玉关情,情何切。