-
181.《永嘉秋夕》 宋·真山民
风战枯桐敲纸窗,拥裘无寐夜偏长。
樵楼三鼓夜将午,云雁数声天正霜。
寓世此身惊逆旅,宽怀何处不吾乡。
江头风景日堪醉,酒美蟹肥橙橘香。 -
182.《都门秋思》 清·黄景仁
侧身人海叹栖迟,浪说文章擅色丝。
倦客马卿谁买赋,诸生何武漫称诗。
一梳霜冷慈亲发,半甑尘凝病妇炊。
寄语绕枝乌鹊道:天寒休傍最高枝。 -
183.《秋暮书怀》 宋·张舜民
客舍无前后,分明似一舟。
瓶罂生计小,儿女长年忧。
糊口身将老,谋归岁聿周。
布衣今复敝,莫问黑貂裘。 -
184.《和高子文秋兴》 宋·宇文虚中
沙碧平犹涨,霜红粉已多。
驹年惊过隙,凫影倦随波。
散步双扶老,栖身一养和。
羞看使者节,甘荷牧人蓑。 -
185.《沁园春·金虎鸣秋》 宋·黄人杰
金虎鸣秋,玉龙ㄏ月,天气正凉。
应梦熊时侯,叶丹苔碧,栖鸾亭馆,桔绿橙黄。
人在兰台公子上,更身寄风流屈宋卿。
登赏处,记含情纾思,曾赋高唐。 -
186.《水调歌头·人身藏宇宙》 宋·夏元鼎
人身藏宇宙,乌兔走西东。
昼舒夜卷,不拘春夏与秋冬。
存想非心非肾,吐纳非精非气,子午谩行功。
一点真灵宝,混合自回风。 -
187.《水调歌头·倚舵秋江浒》 宋·吴潜
倚舵秋江浒,明日片帆轻。
从头点检身世,百事已圆成。
及第曾攀龙首,仕宦曾居鸱阁,衣锦更光荣。
若又不知止,天道恐亏盈。 -
188.《予以长庆二年冬十月到杭州,明年秋九月始与》 未知·未知
嗟云:到郡周岁,方来入寺,半日复去,俯视朱绶,仰睇白云,有愧于心,遂留绝句】
白居易
云水埋藏恩德洞,簪裾束缚使君身。
暂来不宿归州去,应被山呼作俗人。 -
189.《秋风(二首)》 唐·周祚
九月之交凌河侧,日见狂风兼霹雳。
当时战死二百人,中间不得真消息。
二三年少自虏回,白日藏身夜始得。
死者何时可复还,生者易马转他国。 -
190.《踏莎行 云窗秋梦 复古诗集五》 元·王国器
烟冷瑶棂,神游贝阙。
芙蓉城里花如雪。
仙郎同蹑凤凰翎,千门万户皆明月。
地老天荒,山青海碧。
满身风露飘环*。
高楼画角苦无情,一声 -
191.《踏莎行 云窗秋梦 复古诗集五》 元·王国器
烟冷瑶棂,神游贝阙。
芙蓉城里花如雪。
仙郎同蹑凤凰翎,千门万户皆明月。
地老天荒,山青海碧。
满身风露飘环*。
高楼画角苦无情,一声 -
192.《苏武慢·身在云间》 元·凌云翰
身在云间,目穷天际,一带远山如隔。
隐隐迢迢,霏霏拂拂,蔓草寒烟秋色。
数着残棋,一声长啸,谁识洞庭仙客。
对良宵、明月清风,意味少人知得。 -
193.《苏武慢·身在云间》 元·凌云翰
身在云间,目穷天际,一带远山如隔。
隐隐迢迢,霏霏拂拂,蔓草寒烟秋色。
数着残棋,一声长啸,谁识洞庭仙客。
对良宵、明月清风,意味少人知得。 -
194.《沁园春 寿节秋谷平章十一月朔》 元·程文海
河汉无云,淡月疏星,玉宇初澄。
渐金仙掌上,露华高洁,西风阵里,霜气ㄚχ。
浪蕊浮花,狂茨*蔓,此日纷纷一扫平。
谁欤似,有天公锡号,秋谷山人。 -
195.《水龙吟 戊戌中秋,同西麓经历、佑之提举诸》 元·张野
浩歌古调数曲,音韵清壮,座中莫不击节赏叹。
予亦效颦,作此侑觞。
若曰乐府,则吾岂敢,姑就其协律云耳一年好景君须记。
桂子天香飘坠。 -
196.《河阳秋思六首》 宋·宋庠
芳序虽云晚,华颠亦已新。
蛩鸣偏傍耳,燕去不辞人。
山隐棲岩路,朝婴佩玉身。
故溪应更好,前夜梦垂纶。 -
197.《山居寂寥与世如隔是非不到荣辱两忘因忆秋崖》 宋·吴锡畴
我爱山居好,乾坤自在身,林泉睎隐士,风月谥閒人。
村酿添春困,庖蔬胜鼎珍。
几携蓑笠去,保社在鸥津。 -
198.《山居寂寥与世如隔是非不到荣辱两忘因忆秋崖》 宋·吴锡畴
我爱山居好,枌榆老故丘。
好峰当户立,远水护田流。
鼓响移秧日,耞鸣获稻秋。
年丰身老健,一饱外无求。 -
199.《挽赵秋晓》 宋·邓元奎
文星陨向凤台城,凶讣传来验奠楹。
天若假年加富贵,人生梦枕做功名。
谪仙诗在晚唐重,坡老身亡两蜀轻。
豪迈如今存者几,惜乎吾道重伤情。 -
200.《秋日同知州潘赞善朝阳岩闲望归郡中书事》 宋·郭昭符
白帝呼龙驾云旌,西上金天调玉烛。
九嶷耸黛凝不干,二水飞蓝健相续。
紫黄诏换鱼须竹,皂盖朱衫来作牧。
波神一夜收风湍,列缺先秋静林麓。