-
201.《秋怀》 宋·李若水
满眼羇愁不可裁,西风楼阁独持杯。
一檠短梦寻家去,万瓦新霜逐雁来。
富贵未涯身半老,云山何处首空回。
呼儿涤砚酬佳句,试我胸中隐隐雷。 -
202.《丙寅岁秋再抵长松奉等慈师入城作诗记一时事》 宋·李薰
前来送师归,今日迎师去。
送迎我何劳,师乃困行路。
天公将归谁尤,耗释此下土。
一水祸未忘,旱势复如许。 -
203.《秋感》 宋·毛直方
宇宙百年身,江湖万里心。
世情高枕远,诗味闭门深。
白发销穷达,青山傲丰今。
情知秋亦客,何事感秋吟。 -
204.《哭秋崖先生》 宋·吴龙翰
气节昂斯世,先生千载人。
可怜成白首,犹只到朱轮。
芧取群狙怒,雪逢越犬狺。
方离罗织辱,身世已成尘。 -
205.《刺贾秋壑诗》 宋·咸淳士人
深院无人草已荒,漆屏金字尚煇煌。
只知事去身宜去,岂料人亡国亦亡。
理考发身端自有,郑人应梦果何祥。
卧龙不肯留渠住,空使晴光满画墙。 -
206.《秋后二首》 宋·徐文卿
剧暑不易摧,屡雨方肯低。
晓行残月裹,秋意乃忽凄。
习习风搅树,曳曳云山溪。
伴我尘外躅,更有白鹭儿。 -
207.《挽赵秋晓》 宋·姚燃
一枕春婆梦,如君亦可悲。
人间无著处,天上有归期。
光岳失英气,江湖欠好诗。
莫愁身后事,跨灶有诸儿。 -
208.《中秋同诸子九曲泛月》 宋·虞亿
名山阅万古,明月来几时。
顾游属中秋,万里云雾披。
心间境亦静,月满山不移。
况兹九曲溪,正漾清涟漪。 -
209.《挽赵秋晓》 宋·张孺子
早袖经纶手,归欤卧首阳。
可怜心锦绣,不补帝衣裳。
禄与名俱靳,身宜寿且康。
互乡蒙子洁,闻讣重心伤。 -
210.《寄徐秋涧》 宋·张汝勤
年来触事绝尘想,夜梦有时缘故人。
何日秋风归兴动,桂花香里着吟身。 -
211.《秋晴出游归偶赋》 明·张掞
江雨夜来歇,日出残氛散。
掩书下帷行,独步泾边岸。
岸竹泛晴光,泾流乱以灿。
清风吹浏浏,谁识水上涣。 -
212.《秋高亭》 宋·赵必愿
秋空何太高,秋风何太清。
秋露何太皎,秋月可太明。
秋山有素期,秋水莫间盟。
力此久病身,试上高高亭。 -
213.《秋日谒清臣宗叔纪洞霄景二首》 宋·赵汝普
欲挥尘事访名山,更羡吾宗吏事閒。
龙穴藏身空世虑,源泉抚掌傲人寰。 -
214.《挽赵秋晓》 宋·赵时清
诸老凋零不忍闻,奈何天又夺斯人。
汉初贾谊曾前席,晋后渊明耻屈身。
尚想醉归松路月,可堪梦断草池春。
同宗闻讣尤伤感,老泪无多暗损神。 -
215.《中秋登青原台》 宋·郑作肃
去年中秋节,郑州正弄兵。
羽檄方四驰,酒觞难一倾。
今年当此日,往事久已平。
不但櫜弓矢,又复见丰登。 -
216.《秋日过吴门感旧》 宋·周文
香残带缓不胜愁,又见萧条一片秋。
身到故乡翻是客,心惟明月许同舟。
数声新雁凌江下,几点寒鸦逐水流。
遮莫平生多少恨,闲吟欹枕更悠悠。 -
217.《次韵竹林先生中秋玩月之作(至正庚子)》 明·鲍恂
昔年为作蟾宫客,曾向宫中看玉轮。
万丈光悬金粟树,三更影落绛河津。
生憎老兔深为窟,却笑仙娥不嫁人。
回首归来旧尘世,满天风露一吟身。
¤ -
218.《秋千辞》 明·陈伯康
梨花庭院香飘满,架架秋千笑声软。
红妆共斗青春妍,长绳欲系白日短。
掌中飞燕旋风斜,楼外绿珠坠落花。
素娥弄蟾奔窃药,秦女乘鸾初去家。 -
219.《秋夜》 明·陈汝言
虫鸣秋夜永,木落众山秋。
客馆一窗月,故乡千里愁。
不才深自省,何术为身谋。
慈母遥相忆,应添雪满头。 -
220.《和渊明仲秋有感》 明·楚石梵琦
皇天分四时,白露表佳节。
最爱潭水清,犹如镜容彻。
蟾蜍出复没,络纬声欲绝。
静卧深夜起,仰观众星列。
流水可嗟吁,附势非俊杰。
身即大患本,家无长生诀。
且餐篱下菊,兼吸杯中月。