-
61.《新秋喜凉》 唐·白居易
过得炎蒸月,尤宜老病身。
衣裳朝不润,枕簟夜相亲。
楼月纤纤早,波风袅袅新。
光阴与时节,先感是诗人。 -
62.《答梦得秋庭独坐见赠》 唐·白居易
林梢隐映夕阳残,庭际萧疏夜气寒。
霜草欲枯虫思急,风枝未定鸟栖难。
容衰见镜同惆怅,身健逢杯且喜欢。
应是天教相暖热,一时垂老与闲官。 -
63.《幽居早秋闲咏》 唐·白居易
幽僻嚣尘外,清凉水木间。
卧风秋拂簟,步月夜开关。
且得身安泰,从他世险艰。
但休争要路,不必入深山。
轩鹤留何用,泉鱼放不还。
谁人知此味,临老十年闲。 -
64.《酬思黯相公晚夏雨后感秋见赠》 唐·白居易
暮去朝来无歇期,炎凉暗向雨中移。
夜长只合愁人觉,秋冷先应瘦客知。
两幅彩笺挥逸翰,一声寒玉振清辞。
无忧无病身荣贵,何故沉吟亦感时。 -
65.《雨后秋凉》 唐·白居易
夜来秋雨后,秋气飒然新。
团扇先辞手,生衣不著身。
更添砧引思,难与簟相亲。
此境谁偏觉,贫闲老瘦人。 -
66.《五年秋病后独宿香山寺三绝句》 唐·白居易
经年不到龙门寺,今夜何人知我情。
还向畅师房里宿,新秋月色旧滩声。
饮徒歌伴今何在,雨散云飞尽不回。
从此香山风月夜,只应长是一身来。
石盆泉畔石楼头,十二年来昼夜游。
更过今年年七十,假如无病亦宜休。 -
67.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
68.《秋思》 唐·鲍溶
楚客秋更悲,皇皇无声地。
时无无事人,我命与身异。
良时如飞鸟,回掌成故事。
蹉跎秋定还,凝冽坚冰至。 -
69.《秋思三首》 唐·鲍溶
胡风吹雁翼,远别无人乡。
君近雁来处,几回断君肠。
昔奉千日书,抚心怨星霜。
无书又千日,世路重茫茫。 -
70.《秋日与冷然上人寺庄观稼》 唐·费冠卿
世人从扰扰,独自爱身闲。
美景当新霁,随僧过远山。
村桥出秋稼,空翠落澄湾。
唯有中林犬,犹应望我还。 -
71.《秋中寄崔道士》 唐·姚合
贫居雀喧噪,况乃静巷陌。
夜眠睡不成,空庭闻露滴。
旁有一杯酒,欢然如对客。
月光久逾明,照得笔墨白。 -
72.《秋日闲居二首》 唐·姚合
九陌宅重重,何门怜此翁。
荒庭唯菊茂,幽径与山通。
落叶带衣上,闲云来酒中。
此心谁得见,林下鹿应同。 -
73.《秋思》 唐·郑巢
寒蛩鸣不定,郭外水云幽。
南浦雁来日,北窗人卧秋。
病身多在远,生计少于愁。
薄暮西风急,清砧响未休。 -
74.《秋晴独立南亭》 唐·杨发
昼对南风独闭关,暗期幽鸟去仍还。
如今有待终身贵,未若忘机尽日闲。
心似蒙庄游物外,官惭许掾在人间。
开襟自向清风笑,无限秋光为解颜。 -
75.《早秋月夜》 唐·雍陶
身闲伴月夜深行,风触衣裳四体轻。
为见近来天气好,几篇诗兴入秋成。 -
76.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
77.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
78.《早秋客舍》 唐·杜牧
风吹一片叶,万物已惊秋。
独夜他乡泪,年年为客愁。
别离何处尽,摇落几时休。
不及磻溪叟,身闲长自由。 -
79.《暮秋独游曲江》 唐·李商隐
荷叶生时春恨生,荷叶枯时秋恨成。
深知身在情长在,怅望江头江水声。 -
80.《灞上秋居》 唐·马戴
灞原风雨定,晚见雁行频。
落叶他乡树,寒灯独夜人。
空园白露滴,孤壁野僧邻。
寄卧郊扉久,何年致此身。