-
1.《和石末公种棘用胡元望韵》 明·刘基
力役困年侵,种棘代遮逻。
豫防苟无失,有地孰敢唾。
风条曲抽乙,雨叶细垂个。
是时春载阳,土脉如膏和。 -
2.《古意二首》 唐·崔国辅
玉笼薰绣裳,著罢眠洞房。
不能春风里,吹却兰麝香。
种棘遮蘼芜,畏人来采杀。
比至狂夫还,看看几花发。 -
3.《感兴》 宋·陈普
千载荷神物,四书与五经。
勋华生万民,孔颜真仪刑。
本原尽溟漠,日用垂日星。
疾契虎豹变,力行凤凰庭。 -
4.《种茶》 宋·苏轼
松间旅生茶,已与松俱瘦。
茨棘尚未容,蒙翳争交构。
天公所遗弃,百岁仍稚幼。
紫笋虽不长,孤根乃独寿。 -
5.《予少年颇知种松手植数万株皆中梁柱矣都梁山》 宋·苏轼
露宿泥行草棘中,十年春雨养髯龙。
如今尺五城南杜,欲问东坡学种松。
君方扫雪收松子,我已开榛得茯苓。
为问何如插杨柳,明年飞絮作浮萍。 -
6.《次韵温伯种兰》 宋·范成大
灵均堕荒寒,采采纫兰手。
九畹不留客,高丘一回首。
峥嵘路孔棘,凄怆肘生柳。
遂令此粲者,永与穷愁友。 -
7.《永遇乐 检校停云新种杉松,戏作·时欲作亲旧报书,纸笔偶为大风吹去,末章因及之》 宋·辛弃疾
投老空山,万松手种,政尔堪叹。
何日成阴,吾年有几,似见儿孙晚。
古来池馆,云烟草棘,长使後人凄断。
想当年、良辰已恨,夜阑酒空人散。 -
8.《种药苗二首其一种甖粟》 宋·苏辙
筑室城西,中有图书。
窗户之余,松竹扶疏。
拔棘开畦,以毓嘉蔬。
畦夫告予,甖粟可储。 -
9.《种竹》 宋·张嵲
屏居倦幽独,出门无所适。
种竹满前庭,坐玩凌寒色。
森森密阴净,竦竦条干直。
晴日借景光,霜风时荡析。 -
10.《去草棘》 宋·陈文蔚
草虽至微物,禀气何不同。
瑞者为灵芝。
大抵和所钟。
薰者为兰荪,芬香播春风。