-
1.《鹧鸪天·懒向青门学种瓜》 宋·陆游
懒向青门学种瓜。
只将渔钓送年华。
双双新燕飞春岸,片片轻鸥落晚沙。
歌缥渺,舻呕哑。
酒如清露鲊如花。
逢人问道归何处,笑指船儿此是家。 -
2.《种瓜篇》 魏晋·曹叡
种瓜东井上。
冉冉自踰垣。
与君新为婚。
瓜葛相结连。 -
3.《蝶恋花(邵平种瓜)》 宋·张炎
秦地瓜分侯已故。
不学渊明,种秫辞归去。
薄有田园还种取。
养成碧玉甘如许。
卜隐青门真得趣。
蕙帐空闲,鹤怨来何暮。
莫说蜗名催及戍。
长安城下锄烟雨。 -
4.《南山下与老圃期种瓜》 唐·孟浩然
樵牧南山近,林闾北郭赊。
先人留素业,老圃作邻家。
不种千株橘,惟资五色瓜。
邵平能就我,开径剪蓬麻。 -
5.《南山下与老圃期种瓜》 唐·孟浩然
樵牧南山近,林闾北郭赊。
先人留素业,老圃作邻家。
不种千株橘,惟资五色瓜。
邵平能就我,开径剪蓬麻。 -
6.《种瓜》 唐·韦应物
率性方卤莽,理生尤自疏。
今年学种瓜,园圃多荒芜。
众草同雨露,新苗独翳如。
直以春窘迫,过时不得锄。
田家笑枉费,日夕转空虚。
信非吾侪事,且读古人书。 -
7.《残句:辰日宜种瓜》 宋·黄庭坚
辰日宜种瓜。
-
8.《家园瓜熟,是故萧相公所遗瓜种,凄然感旧,因赋此诗》 唐·刘长卿
事去人亡迹自留,黄花绿蒂不胜愁。
谁能更向青门外,秋草茫茫觅故侯。 -
9.《家园瓜熟,是故萧相公所遗瓜种,凄然感旧,因赋此诗》 唐·刘长卿
事去人亡迹自留,黄花绿蒂不胜愁。
谁能更向青门外,秋草茫茫觅故侯。