-
1.《拜昭陵出城与张秘监阁老同里临行别…归寻辱清辞辄酬之》 唐·权德舆
仲月当南吕,晨装拜穀林。
逢君在东观,不得话离襟。
策马缘云路,开缄扣玉音。
还期才浃日,里社酒同斟。 -
2.《陈动之秘丞挽辞二首》 宋·王安石
年高汉贾谊,官过楚荀卿。
望古君无憾,论今我未平。
有风吹画翣,无日照佳城。
空复文章在,流传世上名。 -
3.《陈动之秘丞挽辞二首》 宋·王安石
人间三十六,追逐孔鸾飞。
似欲来为瑞,如何去不归。
琴樽已寂寞,笔墨尚光辉。
空复平生友,西华岂易依。 -
4.《林德久秘寄楚辞故训传及叶音草木疏求序于余》 宋·楼钥
平时感叹屈灵均,离骚三诵涕欲零。
向来传注赖王逸,尚以舛陋遭讥评。
河东天对最杰作,释问多本山海经。
练塘后出号详备,晦翁集註尤精明。 -
5.《辞于秘丞》 宋·释重顯
永夜潜思槁木身,蓬仙门馆渐经旬。
虽干清政为高客,争奈白云无主人。
岩泻瀑泉机未息,雨零寒叶梦犹频。
此时贤宰容归去,古像焚檀祝有因。 -
6.《春风辞寄武威石秘校》 宋·释重顯
春风何萧萧,和雨复兼雪。
坼花功未深,偃草势曾烈。
毗城癡爱老,怯寒对清拙。
衰岩影响士,难御同孤劣。