-
1.《侨寄山居霍然几月凡见之於目闻之於耳者辄缀》 宋·王志道
纺车才了办缫车,涧水当门足沤订。
输却官租偿却债,今年犹剩百斤茶。 -
2.《催租行》 宋·范成大
输租得钞官更催,踉蹡里正敲门来。
手持文昼杂嗔喜:"我亦来营醉归耳!"
床头悭囊大如拳,扑破正有三百钱:
不堪与君成一醉,聊复偿君草鞋费。 -
3.《章和二年中》 唐·李贺
云萧索,田风拂拂,麦芒如篲黍如粟。
关中父老百领襦,关东吏人乏诟租。
健犊春耕土膏黑,菖蒲丛丛沿水脉。 -
4.《旱灾自咎,贻七县宰同州时》 唐·元稹
吾闻上帝心,降命明且仁。
臣稹苟有罪,胡不灾我身。
胡为旱一州,祸此千万人。
一旱犹可忍,其旱亦已频。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《采桑曲》 清·阎尔梅
种桑人家十之九,连绿不断阴千亩。
年年相戒桑熟时,畏人盗桑晨暮守。
前年灾水去年旱,私债官租如火锻。
今春差觉风雨好,可惜桑田种又少。 -
7.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
8.《检田吏(一作《踏灾行》)》 元·袁介
有一老翁如病起,破衲邅飗瘦如鬼。
晓来扶向官道旁,哀告行人乞钱米。
时予奉檄离江城,邂逅一见怜其贫。
倒囊赠与五升米,试问何故为穷民。 -
9.《煮海歌》 宋·柳永
煮海之民何所营,妇无蚕织夫无耕。
衣食之源太寥落,牢盆煮就汝轮征。
年年春夏潮盈浦,潮退刮泥成岛屿。
风干日曝咸味加,始灌潮波塯成卤。 -
10.《按麦行和魏定父韵》 宋·王之道
号啼莫怪妻子疏,麦秋恰了偿官租。
嘘嚅湿沫鱼在陆,伤时令我思唐虞。
平和还易有何说,大要丰财贵知节。
相扶相吊来流亡,问言豆叶何时黄。
远哉天道所不晓,人比前年孰多少。 -
11.《竹米行》 宋·陈造
竹君亢宗擅楚墟,一一修耸山泽臞。
风流秀整与世殊,楚俗食息皆尔须。
薪之篱之且蘧篨,笲筥箱篚{上竹下觚}篮笯。
沟瓦厥祖羹其雏,随索斯获掇诸涂。 -
12.《和单君范古意六首·农》 宋·陈著
岁事有丰歉,官税无减除。
谁知山中田,沙土多蒿蒌。
秋来倘有成,犹恐才半租。
或其水旱至,不足偿耰锄。
叹息家百亩,无复三代初。
妻儿忽相问,明朝饮何如。 -
13.《田父吟五首》 宋·叶茵
老天应是念农夫,万顷黄云著地铺。
有谷未为儿女计,半偿私债半官租。 -
14.《踏水车谣》 明·张羽
田舍生涯在田里,家家种苗始云已。
俄惊五月雨沉淫,一夜前溪半篙水。
苗头出水青幽幽,只恐飘零随水流。
不辞踏车朝复暮,但愿皇天雨即休。 -
15.《九日诗》 宋·郭印
去年今日好,在家作重阳。
佳菊嗅金蕊,浊酒篘琼浆。
妇子相提携,江皋步晚凉。
颇思一远眺,平原欠崇冈。 -
16.《已亥秋淮南客中怀故里朋游寄之》 宋·宋无
行李依吴榜,飘蓬更楚乡。
山川岁云暮,风雨夜何长。
此地从兵革,斯民复旱蝗。
牙包怀赋粟,久渴望摧浆。