-
1.《登鹅鼻山至绝顶访秦刻石且北望大海山路危甚》 宋·陆游
街头旋买双芒屩,作意登山殊不恶。
苍崖无罅竹鞭逸,崩石欲坠松根络。
凭高开豁快送目,历险崎岖危著脚。
川云忽起两蛟舞,瀑水高吹万珠落。 -
2.《石鼓歌》 唐·韦应物
周宣大猎兮岐之阳,刻石表功兮炜煌煌。
石如鼓形数止十,风雨缺讹苔藓涩。
今人濡纸脱其文,既击既扫白黑分。 -
3.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。 -
4.《石犀行》 唐·杜甫
君不见秦时蜀太守,刻石立作三犀牛。
自古虽有厌胜法,天生江水向东流。
蜀人矜夸一千载,泛溢不近张仪楼。 -
5.《石鼓歌》 唐·韩愈
张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。
少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。
周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。
大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。 -
6.《题申屠子迪篆刻卷》 元·王冕
我昔闻诸太古初,冯翊窅窅安可摸。
自从庖羲得龙马,奇偶变化滋图书。
结绳之政由此毁,蝌蚪鸟迹纷坛起。
后来大小二篆生,周称史籀秦夸李。 -
7.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
8.《和子瞻凤翔八观八首其一石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虞。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自托周宣谁敢侮。
宣王没後坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
9.《石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虡。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自讬周宣谁敢侮。
宣王没后坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
10.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
11.《风流子 金石萃编卷一百五十八载温泉风流子》 元·仆散汝弼
三郎年少客,风流梦、乡岭蛊瑶环。
看浴酒发春,海棠睡暖,笑波生媚,荔子浆寒。
况此际、曲江人不见,偃月事无端。
羯鼓数声,打开蜀道,霓裳一曲,舞破潼关。 -
12.《唐秘书省书目石刻》 宋·李复
蓬莱高阁凌浮云,天上图书奎壁明。
荣河温洛龟龙呈,鲁壁汲冢科半行。
森罗万目分纬经,大官供烹集群英。
鲁鱼亥豕校雠精,垂签甲乙刻坚珉。 -
13.《雷逸老以仿石鼓文见遗因呈祭酒吴公》 宋·梅尧臣
石鼓作自周宣王,宣王发愤搜岐阳。
我车我马攻既良,射夫其同弓矢张。
舫舟又渔缚鱮鲂,何以贯之维柳杨。
从官执笔言成辛,书在鼓腰镌刻臧。 -
14.《菩萨蛮 蒙莒石刻 至正戊子(一三四八)二月》 元·契玉立
蒙岩几日桃花雨。
依稀流水章桥去。
只恐到天台。
误通刘阮来。 -
15.《送李扩还吴》 未知·袁华
仓颉史籀世既远,斯冰徐张称善书。
有元绝华部与赵,俗工纷纷讹鲁鱼。
铁锥画沙钗折股,会稽峄山化黄土。
尚幸新泉丹井存,更有吴兴能复古。 -
16.《病後往来湖山间戏书》 宋·陆游
周公居东三食新,夷吾在鲁丘厄陈;圣贤忧患尚如此,况我本是羁穷人。
今秋危病辄不死,余业自笑坚顽身。
结茅所幸得佳处,石帆天镜无纤尘。
扪萝峭壁上采药,腰斧长歌行负薪。 -
17.《得石刻戏书》 宋·宋伯仁
兰亭墨妙总非真,石鼓遗文字亦湮。
更有断崖刊诅楚,辽哉千载笑亡秦。 -
18.《刻清远道士诗,因而继作》 唐·颜真卿
不到东西寺,于今五十春。
朅来从旧赏,林壑宛相亲。
吴子多藏日,秦王厌胜辰。
剑池穿万仞,盘石坐千人。 -
19.《放歌》 清·柳亚子
天地太无情,日月何无光?
浮云西北来,随风作低昂。
我生胡不辰,丁斯老大邦。
仰面出门去,泪下何淋浪! -
20.《读林罕小说》 宋·晁公武
仓颉鹳鸟迹,於是创文字。
原其制作心,本以便记事,呼读犹强名,况乃论位置。
周人建小学,六书分义类。