-
1.《赋得北方有佳人》 唐·徐惠
由来称独立,本自号倾城。
柳叶眉间发,桃花脸上生。
腕摇金钏响,步转玉环鸣。
纤腰宜宝袜,红衫艳织成。
悬知一顾重,别觉舞腰轻。 -
2.《奉和圣制送张说上集贤学士赐宴(赋得升字)》 唐·裴漼
问道图书盛,尊儒礼教兴。
石渠因学广,金殿为贤升。
日月恩光照,风云宠命膺。
谋谟言可范,舟楫事斯凭。
宴喜明时洽,光辉湛露凝。
大哉尧作主,天下颂歌称。 -
3.《春日醴泉杜明府承恩五品宴席上赋诗》 唐·岑参
凫舄旧称仙,鸿私降自天。
青袍移草色,朱绶夺花然。
邑里雷仍震,台中星欲悬。
吾兄此栖棘,因得贺初筵。 -
4.《春日醴泉杜明府承恩五品宴席上赋诗》 唐·岑参
凫舄旧称仙,鸿私降自天。
青袍移草色,朱绶夺花然。
邑里雷仍震,台中星欲悬。
吾兄此栖棘,因得贺初筵。 -
5.《画马篇(同诸公宴睢阳李太守,各赋一物)》 唐·高适
君侯枥上骢,貌在丹青中。
马毛连钱蹄铁色,图画光辉骄玉勒。
马行不动势若来,权奇蹴踏无尘埃。 -
6.《赋四相诗·中书令汉阳王张柬之》 唐·皇甫澈
周历革元命,天步值艰阻。
烈烈张汉阳,左袒清诸武。
休明神器正,文物旧仪睹。
南向翊大君,西宫朝圣母。
茂勋镂钟鼎,鸿劳食茅土。
至今称五王,卓立迈万古。 -
7.《赋得玉水记方流》 唐·王鉴
玉润在中洲,光临碕岸幽。
氤氲冥瑞影,演漾度方流。
乍似轻涟合,还疑骇浪收。
夤缘知有异,洞彻信无俦。
比德称殊赏,含辉处至柔。
沉沦如见念,况乃属时休。 -
8.《赋得秋菊有佳色》 唐·公乘亿
陶令篱边菊,秋来色转佳。
翠攒千片叶,金剪一枝花。
蕊逐蜂须乱,英随蝶翅斜。
带香飘绿绮,和酒上乌纱。
散漫摇霜彩,娇妍漏日华。
芳菲彭泽见,更称在谁家。 -
9.《同年前虞部李郎中自长沙赴行在余以紫石砚赠之赋诗代书》 唐·韩偓
斧柯新样胜珠玑,堪赞星郎染翰时。
不向东垣修直疏,即须西掖草妍词。
紫光称近丹青笔,声韵宜裁锦绣诗。
蓬岛侍臣今放逐,羡君回去逼龙墀。 -
10.《赋雪》 唐·吴融
一夜阴风度,平明颢气交。
未知融结判,唯见混茫包。
路莫藏行迹,林难出树梢。
气应封兽穴,险必堕禽巢。 -
11.《赋得江边草》 唐·李中
岸春芳草合,几处思缠绵。
向暮江蓠雨,初晴杜若烟。
静宜幽鹭立,远称碧波连。
送别王孙处,萋萋南浦边。 -
12.《奉同颜使君真卿清风楼赋得洞庭歌送吴炼师归林屋洞》 唐·皎然
名山洞府到金庭,三十六洞称最灵。
不有古仙启其秘,今日安知灵宝经。
中山炼师栖白云,道成仙秩号元君。 -
13.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
14.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
15.《刺世疾邪赋》 两汉·赵壹
伊五帝之不同礼,三王亦又不同乐。
数极自然变化,非是故相反。
德政不能救世溷乱,赏罚岂足惩时清浊?春秋时祸败之始,战国逾增其荼毒。
秦汉无以相踰越,乃更加其怨酷。 -
16.《东征赋》 两汉·班昭
惟永初之有七兮,余随子乎东征。
时孟春之吉日兮,撰良辰而将行。
乃举趾而升舆兮,夕予宿乎偃师。
遂去故而就新兮,志怆悢而怀悲! 明发曙而不寐兮,心迟迟而有违。 -
17.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
18.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
19.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
20.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。