-
81.《光宗皇帝夏竦双头牡丹赋御书赞》 宋·岳珂
圣孝动天,瑞则应之。
帝开绍熙,天实命之。
三宫燕娱,爱且敬之。
禁籞翠华,时联幸之。 -
82.《王献之洛神赋帖赞》 宋·岳珂
庆云绚彩,河汉萦之。
列星垂天,日月明之。
先民授能,维圣成之。
英英后先,畴其胜之。 -
83.《予既赋金貂亭诗巽伯求益不已偶得名酒连饮辄》 宋·苏泂
君不见陈留阮籍字嗣宗,竹林贤者渠称雄。
登山临水辄经日,竟用酣饮全其躬。
谓浑汝不得复尔,独善犹子曰仲容。
以其任达似叔父,气压道北空多铜。 -
84.《峡州程彦彪签判赋桃花读之良有佳致嗣韵敬呈》 宋·阳枋
群芳发天机,妍媸太纷竞。
秋菊繁有从,色以黄为正。
渊明具卓越识,主一无多柄。
日锄三径荒,取友霜松劲。 -
85.《和野渡赋双竹松梅古风》 宋·卫宗武
挺然昂霄蟠涧阿,彼美松者非凡槎。
千林摇落乃孤艇,舞春杨柳傞傞。
翛然照水溪一涯,彼美梅者非凡葩。
冰姿皎洁抱清独,漫山桃李徒繁华。 -
86.《殿直求赋状元游六街诗》 宋·姚勉
玉丝鞭袅散天香,十里栏干簇艳妆。
但念君恩思报称,懒骑骄马过平康。 -
87.《夜梦蒙仲书监作二象笏与余各分其一觉而有赋》 宋·胡仲弓
古人创一物,在理不成饰。
持此非备忘,洁白贵彰德。
世无骨鲠臣,朝夕侍君侧。
善恶欠书谏,唾骂谁击贼。 -
88.《水调歌头 为仲方东园赋》 元·王恽
野饮不称意,归促紫游缰。
谁知草堂深处,清赏兴尤长。
梦里佳人锦瑟,眼底瓦盆浊酒,衣袖醉淋浪。
歌罢竹轩晚,风细月波凉。 -
89.《叔祖阁学座间请观诗编因赋》 宋·张镃
出门何许会初心,家有师儒是学林。
画古更因金印伟,书丛方称锦堂深。
朱橙荐酒随冬蟹,翠蔓披墙引暮禽。
每幸酸鹹得同嗜,可令倾耳阙韶音。 -
90.《赋意未畅复拾前韵之余者作广坐隐辞》 宋·戴表元
我作坐隐辞,客来问我坐隐方。
开门进客还复坐,为客历落言其详。
隐朝市,我不能冲尘冒暑走遑遑。
隐江湖,我不能披蓑戴笠操舟航。 -
91.《次韵赋十月桃为罗同理生朝》 宋·邓深
根苒不自武陵乡,挟暖凌寒独有光。
韵过海棠春带露,红羞篱菊晚经霜。
宅仙本结千年实,瑞世仍开十月芳。
过插一枝谁称面,后堂杨柳舞霓裳。 -
92.《赋椿楸二树》 宋·邓深
爱均召伯棠,名殊诸葛菜。
轩槛顿辉光,东西相映带。
此意存千年,其势当两大。
梨枣况久生,於焉称内外。 -
93.《以读书破万卷下笔如有神为韵赋十诗送赵然然》 宋·方回
后生信可畏,君年未四旬。
我老长空倍,閒将三十春。
学行各有见,出处何必均。
宁将诗泣鬼,肯与钱称神。 -
94.《石窗为明上人赋》 宋·黄庚
何年凿山骨,八面锁苍苔。
海月照还白,天风吹不开。
玲珑宜丈室,明洁称经台。
眼界皆通透,间云任去来。 -
95.《回胡舜元赋稿》 宋·李覯
一把长篇读,惊嗟即过旬。
谁知后来者,还似老成人。
古训但时習,英辞当日新。
惭无称薦力,空此见天麟。 -
96.《赋水仙花》 宋·舒岳祥
冷淡不生桃李径,只将素艳伴红梅。
冰清玉润檀心炯,日暮天寒翠袖回。
似倚兰舟并桂楫,羞称金盏共银台。
谁将六出天花种,移向人间妙夺胎。 -
97.《渔庄为魏济民赋》 宋·宋无
彭泽归业菊未荒,便投簪绂弄沧浪。
一篷烟火专外兴,数亩茅茨橘柚香。
欸乃岁时歌古调,算篨何处避残阳。
钓閒若枕图书卧,应被人称是墨庄。 -
98.《和监丞去岁赋岩桂》 宋·王洋
南方火老不告疲,秋物过半新凉时。
嫦娥剪花赵时节,新月借色天风吹。
平生仰望婆娑影,一日坐对连蜷枝。
异时寒梅忆老伴,过眼春物真群儿。
人间著名终自疑,但取质干称文犀。
天清夜寂两相对,万里不寄长相思。 -
99.《宝觉师画少陵像用笔其简伯氏称赏之因戏为长》 宋·王洋
破帽麻鞋肩伛偻,回头意若呼宗武。
行歌又似出关时,饭颗山前日当午。
公如冰玉天赋成,玉为温润冰为清。
庙中朱弦堂上曲,一唱三叹知遗声。 -
100.《签厅落成为赋长句》 宋·喻良能
幕中英俊许谁先,一一骅骝拟着鞭。
老我漫夸森画戟,夫君端称泛红莲。
鸠工已见成轮奂,载酒何妨醉圣贤。
闻道公馀多暇隙,定持椽笔籋云烟。