-
1.《南乡子·冬夜》 宋·黄升
万籁寂无声。
衾铁稜稜近五更。
香断灯昏吟未稳,凄清。
只有霜华伴月明。
应是夜寒凝。
恼得梅花睡不成。
我念梅花花念我,关情。
起看清冰满玉瓶。 -
2.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
3.《大节堂碑引》 宋·时少章
天降疢疾殄我民,鸱鹠奋怒豺虎狞。
掩道赤鸦蔽阳精,夜罗鬼火塞要津。
当涂大吏腰缠金,挠腘稽颡泪满膺。
嗢咿软语若稚婴,欺卖宗祏倾皇灵。 -
4.《题汪水云诗卷》 宋·严日益
紫皇宫殿红云低,春归天上日欲西。
瑶池催花挝羯鼓,姚魏在香分雨露。
沉香亭北雉尾高,诗成先夺云锦袍。
纵横奏赋三千字,文采风流多意气。 -
5.《胡中隐菴中伤春》 宋·白玉蟾
尽把天工付祝融,东皇归去太华宫。
稜稜山色耸苍玉,湛湛波光浸碧铜。
杨柳入天鸠要雨,海棠落地蝶嫌风。
好将杖屦西园看,万紫千红一夜空。 -
6.《秦岭》 宋·汪元量
峻岭登临最上层,飞埃漠漠草稜稜。
百年世路多翻覆,千古河山几废兴。
红树青烟秦祖陇,黄茅白苇汉家陵。
因思马上昌黎伯,回首云横泪湿膺。 -
7.《王侍御寿诗》 宋·楼钥
史君威名闻四方,南床凛凛凝秋霜。
史君和气到瓯越,幕府初开夜飞雪。
颇闻此雪仍岁无,定知来随御史车。
黄堂洗印未多日,庆朝况此当悬弧。 -
8.《林省吾挽辞》 宋·王柏
羌若人兮大带而深衣,张拱徐趋兮俨乎其若思。
动有则兮神定,澹无欲兮心夷。
便儇嵚{上山下戏}之纷吾前兮,醢鸡起灭。
忠信传习之省吾躬兮,圣贤我师。 -
9.《和易岩梅下韵》 宋·王柏
梅送清香到酒边,东君伎俩已先传。
稜稜梢外殊无冷,点点花中各有天。
霜洁冰清时未正,风和日暖老相便。
一杯适意毋空度,添一年时减一年。 -
10.《跋潘默成诗》 宋·王柏
不动心斋有素规,稜稜风骨太清奇。
残书断帖人争宝,谁识先生媿禄诗。