-
121.《郢城怀古》 唐·李百药
客心悲暮序,登墉塘瞰平陆。
林泽窅芊绵,山川郁重复。
王公资设险,名都拒江隩。
方城次北门,溟海穷南服。 -
122.《奉答尧夫先生金雀石砚诗》 宋·王益柔
般阳有山名金雀,山发清辉奇璞。
望气尝言玉宝藏,贾胡几遣良工度。
金刚宝鑽竞穷搜,百里青苍困鋔凿。
琼瑰未获得研材,温润还将六美学。 -
123.《送修书记游天台》 宋·李鼐
尘事日改人,筋力随以劳。
三年梁溪上,俯仰如桔槔。
穷巷躬水菽,杜门匪禅逃。
修公岩壑人,臭味合我曹。 -
124.《王家坡观瀑》 近代·陈三立
松底秋风翻两袂,杂随妇孺探胜地。
长谷横出小天池,斗下荦确沙石碎。
再折冥径路绝,披拂榛莽穿荒翳。
衣牵发甫脱免,乱石磊磊堆无次。 -
125.《奉和》 宋·袁陟
客意正索寞,诗筒江际来。
一闻清玉韵,如见翠屏开。
磅礴云霄外,腾凌鸾凤回。
仙源朝路蔽,乳宝夜风豗。 -
126.《秋怀》 宋·张嵲
前山跻暮气,虚檐纳轻阴。
沉疴稍轻体,徐步望遥岑。
泬寥天宇净,斐亹秋云深。
原野旷萧条,岗阜何崎嶔。 -
127.《寄顾次岳五首》 宋·许月卿
镜湖扁字无今古,无古无今只此心。
云入枕边堂署玉,月穷天外日鎔金。
楼台仿佛水墨画,烟雾空蒙岩壑岑。
须信尚书最难读,人间无许大胸襟。 -
128.《视师颂》 宋·常挺
岷山穹隆,岷水浺瀜。
气郁葱葱,至和所钟。
秀毓临邛,笃生英雄。
绰有祖风,唐之郑公。 -
129.《望黄山词》 宋·陈炳
望黄山兮峨峨,见接天以葱青。
纷群峰兮怪奇,眩百变兮幽明。
朱砂汤兮山椒,下白龙兮甚灵。
袭深潭兮百尺,夜有光兮晶荧。 -
130.《聚奇楼》 宋·陈观
世人宝珠玉,往往身殉之。
日遇佳山水,谁复知其奇。
余本邱壑士,烟霞夙所怡。
结楼清溪上,青山匝四维。 -
131.《首阳山行》 宋·郭士道
首阳山,青巃嵷。
上耸紫盖凌瑶空,下周林壑盘苍龙。
嵯峨自太古,崒嵂镇寰中。
黄河西来绕其下,日夕云气开鸿蒙。 -
132.《灵岩》 宋·何子举
灵岩之境最超卓,高隐翠微浸碧落。
迢迢一迳倒青松,壁阙危门敞虚阁。
敞虚阁,见寥廓,万叠青山连海角。 -
133.《王刚仲惠诗醉笔聊和》 宋·刘琰
君不见山泽之癯蒙野服,为彼隰桑还自沃。
又不见侯门公子贵且娇,饱豢膏粱犹未足。
人生贵贱不难分,唯有圣贤无等伦。
朝为涂人暮为禹,穷崖断壑看回春。 -
134.《游九锁二首》 宋·刘应子
忆昔梦中游,高怀怅冥邈。
箯舆入来,精爽欲飞跃。
九锁相回环,群峰俱卓牵。
地胜幻蓬莱,天低眇嵩岳。 -
135.《秋霜阁》 宋·刘拯
翰林诗笔振千古,珊瑚照夜横雕梁。
高文胜地占江左,我来戴胜初降桑。
雨师愤郁欲倾注,气蒸柱礎如迸浆。
清风执热逝可濯,定知五月飞秋霜。 -
136.《应天山》 宋·陆九渊
我家应天山,山高数万丈。
上开园池美,林壑千万状。
山西有龙虎,烟霞耿相望。
寒清漾微波,暖翠团层嶂。 -
137.《游淡岩阳华》 宋·毛方平
蜂房湒湒流石乳,线窦涓涓细蛩语。
门前乃作三峡声,似与幽人商出处。
何年结阁溷天真,危柱下侵蛟蜃怒。
坐令空洞惊勃溪,仙鬼不无号帝所。 -
138.《火后寄诠老》 宋·木待问
搀枪堕九宵,列缺乱阡陌。
西城若黔庐,东墟已堆甓。
幽栖仅容膝,隐市意自适。
天公不我相,同此编户厄。 -
139.《疏斋用前韵记响山之游依韵奉答》 宋·潘从大
空山在昔森万松,两贤曾此登虬龙,流风馀韵无时终。
我来寒栖鬓成翁,人生出处何心同。 -
140.《古诗四首呈刘行简给事丈》 宋·庞谦孺
一室守丘壑,四海无遐想。
乐此邻里欢,坐阅草木长。
燕寝北窗下,枕几遂俯仰。
清风动柴荆,白日照穷巷。
接目有佳色,到耳无惊响。
乐哉心迹安,庶保神气养。
百年茅檐旧,邈矣千载上。