-
81.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
82.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
83.《醉翁亭记》 宋·欧阳修
环滁皆山也。
其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。
峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。 -
84.《前赤壁赋》 宋·苏轼
壬戌之秋,七月既望,苏子与客泛舟游于赤壁之下。
清风徐来,水波不兴。
举酒属客,诵明月之诗,歌窈窕之章。
少焉,月出于东山之上,徘徊于斗牛之间。 -
85.《咏史八首》 魏晋·左思
弱冠弄柔翰,卓荦观群书。
著论准过秦,作赋拟子虚。
边城苦鸣镝,羽檄飞京都。
虽非甲胄士,畴昔览穰苴。 -
86.《水调歌头(赠汪亻秀才)》 宋·张元干
袖手看飞雪,高卧过残冬。
飘然底事春到,先我逐孤鸿。
挟取笔端风雨,快写胸中丘壑,不肯下樊笼。
大笑了今古,乘兴便西东。 -
87.《念奴娇(暮秋登石桥追和祝子权韵)》 宋·毛幵
十年湖海,叹潘郎憔悴,无心云阁。
强起登临惊暮序,目极清霜摇落。
散发层阿,振衣千仞,浩荡穷林壑。
B879寥无际,镜天收尽云脚。 -
88.《六州歌头(渊明祠)》 宋·袁去华
柴桑高隐,邱壑岁寒姿。
北窗下,羲黄上,古人期。
俗人疑。
束带真难事,赋归去,吾庐好,斜川路,携筇杖,看云飞。 -
89.《哨遍(用前韵)》 宋·辛弃疾
一壑自专,五柳笑人,晚乃归田里。
问谁知、几者动之微。
望飞鸿、冥冥天际。
论妙理。 -
90.《贺新郎(题君用山园)》 宋·辛弃疾
曾与东山约。
为倏鱼、从容分得,清泉一勺。
堪笑高人读书处,多少松窗竹阁。
甚长被、游人占却。 -
91.《贺新郎(韩仲止判院山中见访,席上用前韵)》 宋·辛弃疾
听我三章约。
有谈功、谈名者舞,谈经深酌。
作赋相如亲涤器,识字子云投阁。
算枉把、精神费却。 -
92.《沁园春(西岩三涧)》 宋·刘子寰
云壑泉泓,小者如杯,大者如罂。
更石筵平莹,宽容数客,淙流回激,环绕飞觥。
三涧交流,两崖悬瀑,捣雪飞霜落翠屏。
经行处,有丹荑碧草,古木苍藤。 -
93.《千年调(游葛岭归有感)》 宋·王义山
胜地独湖山,满堂贮风月。
歌舞太平气象,雪回云遏。
红鞋朱帽,隔岸唤船,芙蓉万叠。
人稀到,这清绝。 -
94.《括贺新凉》 宋·林正大
环滁皆山也。
望西南、蔚然深秀,者琅邪也。
泉水潺潺峰路转,上有醉翁亭也。
亭、太守自名之也。 -
95.《括水调歌》 宋·林正大
庐山几千仞,屹立并长江。
杨澜左里,洪涛巨浪日春撞。
风止雪消冰净,相与泊舟登岸,攀磴望空谾。
岩壑响松桧,巨石激流淙。 -
96.《六州歌头(送辛稼轩)》 宋·程必
向来抵掌,未必总谈空。
难遍举,质三事,试从公。
记当年,赋得一丘一壑,天鸢阔,渊鱼静,莫击磬,但酌酒,尽从容。
一水西来他日,会从公、曳仗其中。 -
97.《秋至怀归诗》 南北朝·江淹
怅然集汉北。
还望岨山田。
沄沄百重壑。
参差万里山。 -
98.《馈岁/别岁/守岁》 宋·苏轼
岁晚相与馈问为馈岁酒食相邀呼为别岁至除夜达旦不眠为守岁蜀之风俗如是余官于岐下岁暮思归而不可得故为此三诗以寄子由馈岁
农功各已收,岁事得相佐。
为欢恐无及,假物不论货。
山川随出产,贫富称小大。 -
99.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
100.《黄州快哉亭记》 宋·苏辙
江出西陵,始得平地,其流奔放肆大。
南合沅、湘 ,北合汉沔,其势益张。
至于赤壁之下,波流浸灌,与海相若。
清河张君梦得谪居齐安,即其庐之西南为亭,以览观江流之胜,而余兄子瞻名之曰“快哉”。