-
1.《秋宿鹤林寺》 唐·崔涂
步步入林中,山穷意未穷。
偏逢僧话久,转与鹤栖同。
烛焰风销尽,兰条露湿空。
又须从此别,江上正秋鸿。 -
2.《满江红(次卢漕高秋长短句,并呈都大)》 宋·京镗
才近重阳,喜风露、酝成爽气。
应料有、悲秋情绪,淡妆慵试。
黄菊篱边开遍否,紫鸿塞外归来未。
但倚阑、高处望长空,无穷意。 -
3.《探春慢(四明次黄玉泉)》 宋·赵以夫
宝胜宾春,华灯照夜,穷冬浑然如客。
炉焰麟红,杯深翡翠,早减三分寒力。
一笑团栾处,恰喜得、雪消风息。
苔枝数蕊明珠,恍疑香麝初拆。 -
4.《题范宽秋山小景》 宋·楼钥
山高最难图,意足不待大。
尺楮眇千里,长江浸横翠。
画家杂云烟,戃怳徒意会。
苟或森三尺,便若俗子对。 -
5.《读《阴符经》寄鹿门子》 唐·陆龟蒙
清晨整冠坐,朗咏三百言。
备识天地意,献词犯乾坤。
何事不隐德,降灵生轩辕。
口衔造化斧,凿破机关门。 -
6.《戏笔卖鱼歌为陈检讨题》 明·解缙
长廊翠壁春风香,千丝绿玉垂青杨。
沉沉雨湿鸳鸯瓦,飞絮无声吹嫩凉。
百战健儿花刺身,雕龙缬锦青作鳞。
蛇子锁甲蛛网结,甘作中年无事人。 -
7.《赋惠计院允堂》 宋·吴潜
荆溪惠子鬓鬅鬙,义理钻研到粹精。
允以名堂由意实,漫云从仕但心亨。
一窗春草无穷意,四壁秋蛩不断声。
若向此中能领会,始知持敬造存诚。 -
8.《次韵郑舜举题簿厅交翠轩》 宋·陈棣
人生一沤浮,何适非暂寄。
会须脱尘劳,谈文不谈利。
开轩得此君,意惬投宿嗜。
未堪食凤凰,已足巢翡翠。 -
9.《观涛》 唐·朱庆馀
木落霜飞天地清,空江百里见潮生。
鲜飙出海鱼龙气,晴雪喷山雷鼓声。
云日半阴川渐满,客帆皆过浪难平。
高楼晓望无穷意,丹叶黄花绕郡城。 -
10.《七夕》 唐·刘威
乌鹊桥成上界通,千秋灵会此宵同。
云收喜气星楼晓,香拂轻尘玉殿空。
翠辇不行青草路,金銮徒候白榆风。
采盘花阁无穷意,只在游丝一缕中。 -
11.《和三乡诗》 唐·刘谷
兰蕙芬香见玉姿,路傍花笑景迟迟。
苎萝山下无穷意,并在三乡惜别时。 -
12.《水龙吟(牡丹)》 宋·曹组
晓天谷雨晴时,翠罗护日轻烟里。
酴醿径暖,柳花风淡,千葩浓丽。
三月春光,上林池馆,西都花市。
看轻盈隐约,何须解语,凝情处、无穷意。 -
13.《渔家傲》 宋·吕渭老
高绊袈裟挑纸帔。
一杯茶罢成行计。
路入庐山风细细。
轻弹指。
百千三昧俱游戏。
法椅何曾烧两臂。
谁知纸上无穷意。
欲识普贤真实际。
齁齁地。
小炉雪夜和衣睡。 -
14.《卜算子》 宋·吕渭老
一日抵三秋,半月如千岁。
自夏经秋到雪飞,一向都无计。
续续说相思,不尽无穷意。
若写幽怀一段愁,应用天为纸。 -
15.《水调歌头(追和东坡)》 宋·王之道
湖上有佳色,黄菊傲霜秋。
一尊相属,谈咏彼此得无愁。
何处鲈鱼初荐,错俎金薤点鲙,令我忆东州。
双鹭带斜日,飞下白萍洲。 -
16.《点绛唇》 宋·周必大
醉上兰舟,羡他沙暖鸳鸯睡。
月波金碎。
愁海深无底。
太守新词,解释无穷意。
高歌起。
浮云间事。
浑付烟中翠。 -
17.《卜算子(元夜观灯)》 宋·廖行之
云破露新晴,月上输清气。
最是江城有底佳,灯火人烟沸。
行乐尽欢娱,眼界尤妍媚。
多少江滨解佩人,邂逅无穷意。 -
18.《贺新郎(送赵师之江州)》 宋·葛长庚
倏又西风起。
这一年光景,早过三分之二。
燕去鸿来何日了,多少世间心事。
待则甚、功成名遂。 -
19.《贺新郎(再和)》 宋·吴潜
宇宙原无外。
问当年、渠缘底事,强逃人世。
争心刘郎栽种后,长恁玄都观里。
何用羡、武陵溪水。 -
20.《水龙吟(甲申潼川玩月)》 宋·李曾伯
西风吹上牛头,天涯慰此人情耳。
斜阳任晚,青山全似,故人知己。
迤逦归来,须臾懒去,桂华犹未。
待冰轮推上,梧桐树了,更儿是、点儿几。