-
1.《咏史上·王昭君》 宋·陈普
呼韩骨冷复雕陶,夜夜穹庐朔月高。
为问琵琶弦底话,得无一语诉腥臊。 -
2.《听查八十弹琵琶》 明·王稚登
查翁琵琶天下闻,奇妙不数康昆仑。
六月虚堂发清响,泉鸣木落浮云昏。
人言琵琶出胡族,君今弹之戛哀玉。
边雨夜裂交河冰,朔风秋折穹庐竹。 -
3.《从军行》 唐·崔融1
穹庐杂种乱金方,武将神兵下玉堂。
天子旌旗过细柳,匈奴运数尽枯杨。
关头落月横西岭,塞下凝云断北荒。 -
4.《阴山画虎图》 宋·王安石
阴山健儿鞭鞚急,走势能追北风及。
逶迤一虎出马前,白羽横穿更人立。
回旗倒戟四边动,抽矢当前放蹄入。
爪牙蹭蹬不得施,迹上流丹看来湿。 -
5.《嘉定甲戌孟秋二十有七日起居舍人兼直学士院》 宋·戴复古
禁城鸡唱金门开,起居舍人携疏来。
榻前一奏一万字,历历写出忠义怀。
顿首惶恐臣昧死,越录敢言天下事。
百年河洛行胡朔,恨满东南天一角。 -
6.《送谢希深学士北使》 宋·欧阳修
汉使入幽燕,风烟两国间。
山河持节远,亭障出疆闲。
征马闻笳跃,雕弓向月弯。
御寒低便面,赠客解刀环。 -
7.《送韩仲文奉使》 宋·梅尧臣
往使匈奴国,持节岂辞遥。
朔北正苦寒,风汝与雪飘。
燕山何处是,汉铭应已销。
前车渡冰河,後骑鸣金镳。
行行至穹庐,尊我不敢嚣。
玉爵亲献酬,名裘进狐貂。
礼成复命日,菀抑舒杨条。 -
8.《花门引》 元·杨维桢
大唐宇宙非金瓯,黄头奚儿蟆作虬。
跳梁河陇翻九土,惊呼夜半呼延秋。
朔方健儿袖双手,战马伤春舞杨柳。
当时天骄不借兵,渭阙黄旗仆来久。 -
9.《花门外》 元·杨维桢
大唐宇宙非金瓯,黄头奚儿蟆作虬。
跳河蹙陇翻九土,惊乌夜半呼延秋。
朔方健儿袖双手,战马嘶春舞杨柳。
当时天骄不借兵,渭阙黄旗什来久。 -
10.《明妃曲》 宋·陈造
汉宫第一人,只合侍天子。
四弦春风手,可用入胡耳。
天生国艳或累,金赂画工宁不耻。
玉颜初作万里行,朔风黧面尘昏。 -
11.《题浯溪》 宋·胡寅
戎马胡为践神京,翠华东巡朝太清。
扶桑大明涌少海,虎符百万屯云兴。
皇威意无穷发北,老傅坐筹自巾帼。
谋臣猛将俄解体,吹入胡笳一萧瑟。 -
12.《时升咏雪禁体物矣而彥序复为之取韵尤严勉强》 宋·郭印
朔风吹空高冈裂,忍冻幽人心似铁。
今朝云色一天同,片片如簁堕浓雪。
影摇寒水照曈曨,声泻黄芦听骚屑。
涧谷凝时麕鹿死,园林压处桑偷折。 -
13.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
14.《昭君行》 宋·洪咨夔
红嫣翠湿平阳里,轳辘游车汛流水。
苍头拥骑知谓谁,草草人家寄生子。
君王神武重边功,不爱稼华胜桃李。
青鸾扶下五云车,颠倒衣裳冠荐履。