-
1.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
2.《惠云塔》 明·程本立
老禅西来兜率宫,金昙舍利开芙蓉。
平地起作宝光相,七级上凌天九重。
摩尼顶珠现穹碧,丹霞掩映鸡足峰。
八窗玲珑悬皎月,层栏翠滑扶神龙。
我欲乘虚求帝释,云梯高峻红尘隔。
檐铃停语寂籁冷,白鹤飞下苍烟夕。 -
3.《旧在杭时为冷起敬赋泉石歌乱后失之今起敬为》 明·刘基
君不见吴山削成三百尺,上有流泉发苍石。
冷卿以之调七弦,龙出太阴风动天。
初闻涓涓响林莽,悄若玄宵鬼神语。
玲然穿崖达幽谷,竽籁飕飕振乔木。 -
4.《廌寓龙兴仁王佛舍德麟公定道辅仲宝携酒希纳》 宋·李廌
宿雨旦初霁,微凉吹广庭。
嘉宾忽相遇,方午梦惊扣扃。
长松森翠影,德修竹参青冥。
飘云度空急,仲残日穿林明。 -
5.《饮马长城窟行》 宋·曹勋
汉马饮长城,匈奴空塞北。
东胡与乌丸,先驱出绝哉。
月氏合康居,受诏发疎勒。
右校罗天山,左山林胡国。 -
6.《送子威兄钤兵池阳》 宋·曹勋
伊昔侍伯父,一官尉池阳。
时年方九龄,读书未知方。
於今涉五纪,皤然须须霜。
兹喜伯兄官,钤兵总戎行。 -
7.《步虚蕊珠七言》 宋·程公许
玄盖之天高崒嵂,自满天眼支一脉。
嶙刚四面森翠壁,中有瑶柱倚天立。
窈窈郁郁仙者宅,涵云蓄雾九锁隔。
石扉谁遣玉{上竹下氐}擘,通行岂虞虎豹搤。 -
8.《桂堂吟》 宋·释文珦
团团老桂阴,缥缈见云栋。
西风吹古芗,熏破幽人梦。
梦破叶间汪露滴,明月满空秋一色,便跨银蟾上穹碧。 -
9.《蓦山溪(干道戊子秋游涵碧)》 宋·曹冠
深秋澄霁,烟淡霜天晓。
翠岘峻摩穹,有碧涧、清溪缭绕。
鸣弦多暇,乘兴约登临,听水乐,习丰碑,遐想东坡老。
当年叔子,何事伤怀抱。 -
10.《穹石堂》 未知·苏钦
新堂良佳哉,前山罗万戟。
中有倚天石,玉立破深碧。
异时老夕郎,直道众谗咋。
不种南山豆,聊卜辋川宅。 -
11.《依韵和正仲赋杨兵部吴兴五题·碧澜堂》 宋·梅尧臣
虚云临滉漾,桥势对隆穹。
环佩佳人去,汀洲翠带空。
橘船过砌下,兰栋起云中。
欲问芳菲地,吴王一废宫。 -
12.《三溪阴雨青山一峰穹秀可爱》 宋·程公许
山色溪流共蔚蓝,此中有句为谁参。
老蛟喷雾舒还敛,依旧搀空碧玉簪。 -
13.《雅宜山在城西五十里有德庵在其下穹寄山福寺》 宋·陆文圭
雅宜山低一眷石,气历化高千丈碧。
不论城市与林丘,爱山倒是诗人癖。
寒泉修竹苍岸底,青山解与高人语。
花落猿吟总是机,举似山僧尽马句。 -
14.《玄都观》 唐·徐氏
千寻绿嶂夹流溪,登眺因知海岳低。
瀑布迸舂青石碎,轮茵横翦翠峰齐。
步黏苔藓龙桥滑,日闭烟罗鸟径迷。
莫道穹天无路到,此山便是碧云梯。 -
15.《书情题蔡舍人雄》 唐·李白
尝高谢太傅,携妓东山门。
楚舞醉碧云,吴歌断清猿。
暂因苍生起,谈笑安黎元。
余亦爱此人,丹霄冀飞翻。 -
16.《送任载、齐古二秀才自洞庭游宣城》 唐·孟郊
洞庭非人境,道路行虚空。
二客月中下,一帆天外风。
鱼龙波五色,金碧树千丛。
闪怪如可惧,在诚无不通。 -
17.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
18.《春六十韵》 唐·元稹
节应寒灰下,春生返照中。
未能消积雪,已渐少回风。
迎气邦经重,斋诚帝念隆。
龙骧紫宸北,天压翠坛东。 -
19.《和答诗十首·和大觜乌》 唐·白居易
乌者种有二,名同性不同。
觜小者慈孝,觜大者贪庸。
觜大命又长,生来十馀冬。
物老颜色变,头毛白茸茸。 -
20.《游天台山》 唐·张祜
崔嵬海西镇,灵迹传万古。
群峰日来朝,累累孙侍祖。
三茅即拳石,二室犹块土。
傍洞窟神仙,中岩宅龙虎。