-
21.《早春归盩厔旧居却寄耿拾遗湋李校书端》 唐·卢纶
野日初晴麦垄分,竹园相接鹿成群。
几家废井生青草,一树繁花傍古坟。
引水忽惊冰满涧,向田空见石和云。
可怜荒岁青山下,惟有松枝好寄君。 -
22.《春日书情赠别司空曙》 唐·卢纶
壮志随年尽,谋身意未安。
风尘交契阔,老大别离难。
,腊近晴多暖,春迟夜却寒。
谁堪少兄弟,三十又无官。 -
23.《早春游樊川野居却寄李端校书兼呈…司空曙主簿耿湋拾遗》 唐·卢纶
白水遍沟塍,青山对杜陵。
晴明人望鹤,旷野鹿随僧。
古柳连巢折,荒堤带草崩。
阴桥全覆雪,瀑溜半垂冰。 -
24.《至德中途中书事却寄李僴》 唐·卢纶
乱离无处不伤情,况复看碑对古城。
路绕寒山人独去,月临秋水雁空惊。
颜衰重喜归乡国,身贱多惭问姓名。
今日主人还共醉,应怜世故一儒生。 -
25.《至德中途中书事却寄李僴》 唐·卢纶
乱离无处不伤情,况复看碑对古城。
路绕寒山人独去,月临秋水雁空惊。
颜衰重喜归乡国,身贱多惭问姓名。
今日主人还共醉,应怜世故一儒生。 -
26.《九日赠司空文明》 唐·李端
我有惆怅词,待君醉时说。
长来逢九日,难与菊花别。
摘却正开花,暂言花未发。 -
27.《发渝州却寄韦判官》 唐·司空曙
红烛津亭夜见君,繁弦急管两纷纷。
平明分手空江转,唯有猿声满水云。 -
28.《山中寄樊仆射(一作寄襄阳樊司空)》 唐·于鹄
却忆东溪日,同年事鲁儒。
僧房闲共宿,酒肆醉相扶。
天畔双旌贵,山中病客孤。
无谋还有计,春谷种桑榆。 -
29.《山中寄樊仆射(一作寄襄阳樊司空)》 唐·于鹄
却忆东溪日,同年事鲁儒。
僧房闲共宿,酒肆醉相扶。
天畔双旌贵,山中病客孤。
无谋还有计,春谷种桑榆。 -
30.《晚渡扬子江却寄江南亲故》 唐·权德舆
返照满寒流,轻舟任摇漾。
支颐见千里,烟景非一状。
远岫有无中,片帆风水上。
天清去鸟灭,浦迥寒沙涨。
树晚叠秋岚,江空翻宿浪。
胸中千万虑,对此一清旷。
回首碧云深,佳人不可望。 -
31.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
32.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
33.《酬郑侍御多雨春空过诗三十韵(次用本韵)》 唐·白居易
南雨来多滞,东风动即狂。
月行离毕急,龙走召云忙。
鬼转雷车响,蛇腾电策光。
浸淫天似漏,沮洳地成疮。 -
34.《赠僧五首·宗实上人(实即樊司空之子舍官位妻子出家)》 唐·白居易
荣华恩爱弃成唾,戒定真如和作香。
今古虽殊同一法,瞿昙抛却转轮王。 -
35.《赠僧五首·宗实上人(实即樊司空之子舍官位妻子出家)》 唐·白居易
荣华恩爱弃成唾,戒定真如和作香。
今古虽殊同一法,瞿昙抛却转轮王。 -
36.《却到金陵登北固亭》 唐·李绅
龙形江影隔云深,虎势山光入浪沈。
潮蹙海风驱万里,日浮天堑洞千寻。
众峰作限横空碧,一柱中维彻底金。
还叱楫师看五两,莫令辜负济川心。 -
37.《宿悟空寺赠僧》 唐·鲍溶
劳者谣烛蛾,致身何营营。
雪山本师在,心地如镜清。
往与本师别,人间买浮名。
朝光畏不久,内火烧人情。
迷路喜未远,宿留化人城。
前心宛如此,了了随静生。
维持薝卜花,却与前心行。 -
38.《夜归孤山寺却寄卢郎中》 唐·许浑
青山有志路犹赊,心在琴书自忆家。
醉别庾楼山色晓,夜归萧寺月光斜。
落帆露湿回塘柳,别院风惊满地花。
他日此身须报德,莫言空爱旧烟霞。 -
39.《赠别空公》 唐·马戴
云门秋却入,微径久无人。
后夜中峰月,空林百衲身。
寂寥寒磬尽,盥漱瀑泉新。
履迹谁相见,松风扫石尘。 -
40.《空城雀》 唐·刘驾
饥啄空城土,莫近太仓粟。
一粒未充肠,却入公子腹。
且吊城上骨,几曾害尔族。
不闻庄辛语,今日寒芜绿。