-
1.《上陵》 宋·赵文
上古陵,古陵无可上。
苔雨绣涩,草烟栖怆。
鸱鸮鸣荒林,狐狸穴空圹。
丰碑去梁何处津,堲周作灶谁家炀。
不如东邻一抔土,樵牧侵陵白官府。 -
2.《感讽五首》 唐·李贺
合浦无明珠,龙洲无木奴。
足知造化力,不给使君须。
越妇未织作,吴蚕始蠕蠕。
县官骑马来,狞色虬紫须。 -
3.《梦井》 唐·元稹
梦上高高原,原上有深井。
登高意枯渴,愿见深泉冷。
裴回绕井顾,自照泉中影。
沉浮落井瓶,井上无悬绠。 -
4.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
5.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
6.《和袭美伤顾道士》 唐·郑璧
斜汉银澜一夜东,飘飘何处五云中。
空留华表千年约,才毕丹炉九转功。
形蜕远山孤圹月,影寒深院晓松风。
门人不睹飞升去,犹与浮生哭恨同。 -
7.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
8.《鸡公垄》 明·王恭
荒岗古墓鸡垄边,蔓草离离生野烟。
狐狸养子隐荆棘,乌鸢作巢衔纸钱。
石麟埋沈土花湿,雕砖剥落樵人拾。
天阴萤火暗复明,月下精灵语还泣。 -
9.《出峡》 宋·苏轼
入峡喜巉岩,出峡爱平旷。
吾心淡无累,遇境即安畅。
东西径千里,胜处颇屡访。
幽寻远无厌,高绝每先上。 -
10.《其三》 唐·李贺
南山何其悲,鬼雨洒空草。
长安夜半秋,风前几人老。
低迷黄昏径,袅袅青栎道。
月午树无影,一山唯白晓。
漆炬迎新人,幽圹萤扰扰。 -
11.《感讽五首 其三》 唐·李贺
南山何其悲,鬼雨洒空草。
长安夜半秋,风前几人老。
低迷黄昏径,袅袅青栎道。
月午树无影,一山唯白晓。
漆炬迎新人,幽圹萤扰扰。 -
12.《赠风水僧》 宋·刘克庄
向人说葬又谈空,郭璞瞿昙并入宗。
背得山经如诵呪,顶将禅笠去寻龙。
遍为檀越裁生圹,顶定公侯出某峰。
想亦自营归寂处,一丘卵塔种青松。 -
13.《正肃吴公挽诗二首》 宋·文同
虎节归兵日,麟符命使年。
帝将还二府,人已哭三川。
清议谁违者,高风自凛然。
佳城空万古,一圹掩寒烟。 -
14.《苦寒》 宋·强至
南雪今年几尺高,林飞圹走亦嗷嗷。
闾阎易冷无烟火,巢穴虽空有羽毛。
对客懒能倾冻酒,令人自愧着温袍。
何当万丈缝狐貉,宽作良裘覆汝曹。 -
15.《寄题吴介夫专壑七咏·寿藏》 宋·刘学箕
负鍤刘伯伦,坐圹司空图。
谁为后来达,息庵与之俱。 -
16.《孤运铭》 宋·释重顯
云根石圹,容身待老。
南来北来,闲且寻讨。
五叶一花兮堪对谁,寥寥万古兮空知有。