-
1.《白云向空尽(一作周成诗)》 唐·焦郁
白云升远岫,摇曳入晴空。
乘化随舒卷,无心任始终。
欲销仍带日,将断更因风。
势薄飞难定,天高色易穷。
影收元气表,光灭太虚中。
倘若从龙去,还施济物功。 -
2.《黄鹤楼送孟浩然之广陵》 唐·李白
故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。
孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
(唯 通:惟) -
3.《望云骓马歌》 唐·元稹
忆昔先皇幸蜀时,八马入谷七马疲。
肉绽筋挛四蹄脱,七马死尽无马骑。
天子蒙尘天雨泣,巉岩道路淋漓湿。 -
4.《陇头吟》 唐·王维
长安少年游侠客,夜上戍楼看太白。
陇头明月迥临关,陇上行人夜吹笛。
关西老将不胜愁,驻马听之双泪流。
身经大小百余战,麾下偏裨万户侯。
苏武才为典属国,节旄空尽海西头。 -
5.《奉同张敬夫城南二十咏》 宋·朱熹
纳湖
诗筒连画卷,坐看复行吟。
想像南湖水,秋来几许深。
东渚 -
6.《赋得射雉歌送杨协律表弟赴婚期》 唐·刘商
昔日才高容貌古,相敬如宾不相睹。
手奉蘋蘩喜盛门,心知礼义感君恩。
三星照户春空尽,一树桃花竟不言。 -
7.《酬和杜五弟晴朝独坐见赠》 唐·李峤
平明坐虚馆,旷望几悠哉。
宿雾分空尽,朝光度隙来。
影低藤架密,香动药阑开。
未展山阳会,空留池上杯。 -
8.《咏史》 唐·王丘
高洁非养正,盛名亦险艰。
伟哉谢安石,携妓入东山。
云岩响金奏,空水滟朱颜。
兰露滋香泽,松风鸣珮环。 -
9.《下武昌江行望涔阳》 唐·司空曙
悠悠次楚乡,楚口下涔阳。
雪隐洲渚暗,沙高芦荻黄。
渔人共留滞,水鸟自喧翔。
怀土年空尽,春风又淼茫。 -
10.《华清宫四首》 唐·张祜
风树离离月稍明,九天龙气在华清。
宫门深锁无人觉,半夜云中羯鼓声。
天阙沈沈夜未央,碧云仙曲舞霓裳。
一声玉笛向空尽,月满骊山宫漏长。 -
11.《山下》 宋·张耒
山下疏钟日夜催,城头画角五更哀。
流年忽忽愁中过,世事纷纷空里来。
沮溺漫高轻世节,管商空尽济时才。
古来扰扰今何有,一熟黄粱梦已回。 -
12.《雨后》 唐·李百药
晚来风景丽,晴初物色华。
薄云向空尽,轻虹逐望斜。
后窗临岸竹,前阶枕浦沙。
寂寥无与晤,尊酒论风花。 -
13.《和吏部李侍郎见示秋夜望月忆诸侍郎之什…因命仆继作》 唐·张九龄
清秋发高兴,凉月复闲宵。
光逐露华满,情因水镜摇。
同时亦所见,异路无相招。
美景向空尽,欢言随事销。 -
14.《赠别郑判官》 唐·李白
窜逐勿复哀,惭君问寒灰。
浮云本无意,吹落章华台。
远别泪空尽,长愁心已摧。
二年吟泽畔,憔悴几时回。 -
15.《酬考功杨员外见赠佳句(黄卷读来今已老白头受屈不曾言)》 唐·钱起
上林谏猎知才薄,尺组承恩愧命牵。
潢潦难滋沧海润,萤光空尽太阳前。
虚名滥接登龙士,野性宁忘种黍田。
相国无私人守朴,何辞老去上皇年。 -
16.《释奠日国学观礼闻雅颂》 唐·滕珦
太学时观礼,东方晓色分。
威仪何棣棣,环珮又纷纷。
古乐从空尽,清歌几处闻。
六和成远吹,九奏动行云。
圣上尊儒学,春秋奠茂勋。
幸因陪齿列,聊以颂斯文。 -
17.《辞魏博田尚书出境后,感恩恋德,因登丛台》 唐·杨巨源
荐书及龙钟,此事镂心骨。
亲知殊悢悢,徒御方咄咄。
丛台邯郸郭,台上见新月。
离恨始分明,归思更超忽。
怀仁泪空尽,感事情又发。
他时躧履声,晓日照丹阙。 -
18.《郡务稍简因得整比旧诗并连缀焚削封章繁委箧笥…乐天》 唐·元稹
近来章奏小年诗,一种成空尽可悲。
书得眼昏朱似碧,用来心破发如丝。
催身易老缘多事,报主深恩在几时。
天遣两家无嗣子,欲将文集与它谁。 -
19.《寄贾岛,时任普州司仓》 唐·姚合
长沙事可悲,普掾罪谁知。
千载人空尽,一家冤不移。
吟寒应齿落,才峭自名垂。
地远山重叠,难传相忆词。 -
20.《长洲怀古》 唐·刘沧
野烧原空尽荻灰,吴王此地有楼台。
千年事往人何在,半夜月明潮自来。
白鸟影从江树没,清猿声入楚云哀。
停车日晚荐蘋藻,风静寒塘花正开。