-
101.《司空山歌》 宋·释择崇
司空山,在云外,时人到得方自在。
我今随力幸登临,四顾巍巍无向背。
绝遮拦,难比况,千山万山齐恃仰。
九夏炎炎雪正飞,三冬飒飒华初放。 -
102.《雁山章君以江山无尽图求诗》 宋·赵汝绩
写此何人云梦胸,色尘真幻等成空。
看君一轴画图上,在我半生行记中。
剡水回舟乘夜雪,楚江燃烛听秋风。
转蓬踪迹徒劳耳,心愧雁山头白翁。 -
103.《宣和五年二月初九日偶书呈如公妙空禅师》 宋·朱济道
二年催遣向东州,见尽东州水石幽。
不把寻常费心眼,灵岩消得少迟留。 -
104.《秋尽》 明·唵囕香公
茅宇掩深壑,石灯悬屋梁。
坐来清不寐,自起绕空王。
门外寒威知几许,床头犹有阴蛩语。
断送空山一夜秋,栟榈叶上潇潇雨。 -
105.《春尽将巡永嘉早发钱唐回寄宪府诸公》 明·孔天胤
方此轸离居,复当春候改。
落英空晓霏,垂条谢暄霭。
牵迹阻澄江,流筏纵沧海。
回缅武林云,知予片心在。 -
106.《春尽有感》 明·卢儒
浮云去住水西东,一度韶华又复空。
多少春风归嫩柳,更无颜色向残红。 -
107.《追怀亡兄金吾延伯歌姬散尽有感集句(四首)》 明·丘刘
湿云如梦雨如尘,自有春愁正断魂。
人面不知何处在,空留莺语到黄昏。 -
108.《春尽》 明·秋江湛公
斜阳穿树林,野屋临溪水。
春尽不开门,花落空山里。 -
109.《宿建封寺晓登尽善亭望韶石三首》 宋·苏轼
双阙浮空照短亭,至今猿鸟啸青荧。
君王自此西巡狩,再使鱼龙舞洞庭。
蜀人文赋楚人辞,尧在崇山舜九疑。
圣主若非真得道,南来万里亦何为。
岭海东南月窟西,功成天已锡玄圭。
此方定是神仙宅,禹亦东来隐会稽。 -
110.《成伯家宴造坐无由辄欲效颦而酒已尽入夜不欲》 宋·苏轼
道士令严难继和,僧伽帽小却空回。
隔篱不唤邻翁饮,抱瓮须防吏部来。
?道士令,悦神乐中所谓离而复合者。
杜诗云肯与邻翁相对饮,隔篱呼取尽余杯。
? -
111.《雪后便欲与同僚寻春一病弥月杂花都尽独牡丹》 宋·苏轼
残花怨久病,剩雨泣余妍。
不见双旌出,空令九陌迁。
(开园时市井皆入。
)知君苦寂寞,妙语嚼芳鲜。
浅紫従争发,深红任蚤蔫。
天葩尚青萼,国色待华颠。
载酒邀诗将,癯儒不是仙。 -
112.《寄题永新张教授无尽藏》 宋·范成大
古来谁道四并难,对境心空著处安。
要识见闻无尽藏,先除梦幻有为观。
削平丘垤孤峰峻,撤去籓篱万象宽。
快诵老坡秋望赋,大千风月一毫端。 -
113.《水龙吟·小楼连远横空》 宋·秦观
小楼连远横空,下窥绣毂雕鞍骤。
朱帘半卷,单衣初试,清明时候。
破暖轻风,弄晴微雨,欲无还有。
卖花声过尽,斜是院落,红成阵、飞鸳甃。 -
114.《燕堂东偏一室颇深暖尽日率困於吏牍比夜乃得》 宋·陆游
永夜东斋里,人声静不哗。
衣篝起香穗,书几落灯花。
炉暖听寒雨,窗明送晓鸦。
文章空自苦,白首不名家。 -
115.《梦海山壁间诗不能尽记以其意追补》 宋·陆游
海上乘云满袖风,醉扪星斗蹑虚空。
要知壮观非尘世,半夜鲸波浴日红。 -
116.《护国天王院故神霄玉清万寿宫也废圮略尽而规》 宋·陆游
太霄帝君神霄府,一日玺书行海寓。
筑宫奔走谁敢後,万牛挽材山作础。
步虚夜半落云间,玉磬漻漻鸾鹤舞。
帝师丞相领使名,侍晨校籍纷如雨。 -
117.《读书至夜半灯尽欲睡慨然有感》 宋·陆游
白发萧萧老空谷,人叹厄穷心自足。
东郊晓射堕锦雉,北崦春耕叱黄犊。
区区世事何足论,未死断知常闭门。
关河好在万里路,理乱不至三家村。
夜分灯暗月入户,赋诗肯道儒冠误。
饥鹰劲翮高有声,横截陂湖正南去。 -
118.《九月二十三夜小儿方读书而油尽口占此诗示之》 宋·陆游
彻骨贫来累始轻,孤村月上正三更。
汝缘油尽眠差早,我亦尊空醉不成。
南陌金羁良自苦,北邙麟冢半无名。
书生事丛期千载,得丧从来未易评。 -
119.《酒尽》 宋·陆游
饮酒但饮湿,吾闻之老坡。
渠非惜酒钱,无如久穷何。
我穷乃过之,空罍倒余湿;日来弥可笑,湿亦不可得。
平生忍饥多,得饭已有余。
父子茅檐下,清坐谈诗书。 -
120.《春初骤暄一夕梅尽开明日大风花落成积戏作》 宋·陆游
残梅零落不禁吹,真是无花空折枝。
堪笑老人风味减,三年不作送梅诗。