-
281.《恭禧皇太后挽歌词三首》 唐·薛能
八月曾殊选,三星固异仪。
袝陵经灞浐,归赗杂华夷。
旌去题新谥,宫存锁素帏。
重泉应不恨,生见太平时。 -
282.《下第后春日长安寓居三首》 唐·薛能
一榜尽精选,此身犹陆沉。
自无功谠分,敢抱怨尤心。
暖陌开花气,春居闭日阴。
相知岂不有,知浅未知深。 -
283.《春日重游平湖》 唐·薛能
湖上春风发管弦,须临三十此离筵。
离人忽有重来日,游女初非旧少年。
官职已辜疲瘵望,诗名空被后生传。
啼莺莫惜蹉跎恨,闲事听吟一两篇。 -
284.《秋夜山中述事》 唐·薛能
初宵门未掩,独坐对霜空。
极目故乡月,满溪寒草风。
樵声当岭上,僧语在云中。
正恨归期晚,萧萧闻塞鸿。 -
285.《秋夜山中述事》 唐·薛能
初宵门未掩,独坐对霜空。
极目故乡月,满溪寒草风。
樵声当岭上,僧语在云中。
正恨归期晚,萧萧闻塞鸿。 -
286.《自澧浦东游江表,途出巴丘,投员外从公虞》 唐·李群玉
短翮后飞者,前攀鸾鹤翔。
力微应万里,矫首空苍苍。
谁昔探花源,考槃西岳阳。
高风动商洛,绮皓无馨香。 -
287.《将离澧浦置酒野屿奉怀沈正字昆弟三人联登高第》 唐·李群玉
春月三改兔,花枝成绿阴。
年光东流水,浩叹伤羁心。
酌桂烟屿晚,鴂鸣江草深。
良图一超忽,万恨空相寻。 -
288.《晚莲》 唐·李群玉
露冷芳意尽,稀疏空碧荷。
残香随暮雨,枯蕊堕寒波。
楚客罢奇服,吴姬停棹歌。
涉江无可寄,幽恨竟如何。 -
289.《桂州经佳人故居琪树》 唐·李群玉
种树人何在,攀枝空叹嗟。
人无重见日,树有每年花。
满院雀声暮,半庭春景斜。
东风不知恨,遍地落馀霞。 -
290.《投孟郊》 唐·贾岛
月中有孤芳,天下聆薰风。
江南有高唱,海北初来通。
容飘清冷馀,自蕴襟抱中。
止息乃流溢,推寻却冥濛。 -
291.《酬鄠县李廓少府见寄》 唐·贾岛
稍怜公事退,复遇夕阳时。
北朔霜凝竹,南山水入篱。
吟怀沧海侣,空问白云师。
恨不相从去,心惟野鹤知。 -
292.《皇甫主簿期游山不及赴》 唐·贾岛
休官匹马在,新意入山中。
更住应难遂,前期恨不同。
集蝉苔树僻,留客雨堂空。
深夜谁相访,惟当清净翁。 -
293.《上谷旅夜》 唐·贾岛
世难那堪恨旅游,龙钟更是对穷秋。
故园千里数行泪,邻杵一声终夜愁。
月到寒窗空皓晶,风翻落叶更飕飗.
此心不向常人说,倚识平津万户侯。 -
294.《惜春词》 唐·温庭筠
百舌问花花不语,低回似恨横塘雨。
蜂争粉蕊蝶分香,不似垂杨惜金缕。
愿君留得长妖韶,莫逐东风还荡摇。
秦女含颦向烟月,愁红带露空迢迢。 -
295.《懊恼曲》 唐·温庭筠
藕丝作线难胜针,蕊粉染黄那得深。
玉白兰芳不相顾,青楼一笑轻千金。
莫言自古皆如此,健剑刜钟铅绕指。
三秋庭绿尽迎霜,惟有荷花守红死。 -
296.《唐庄恪太子挽歌词二首》 唐·温庭筠
叠鼓辞宫殿,悲笳降杳冥。
影离云外日,光灭火前星。
邺客瞻秦苑,商公下汉庭。
依依陵树色,空绕古原青。 -
297.《晚坐寄友人》 唐·温庭筠
九枝灯在琐窗空,希逸无聊恨不同。
晓梦未离金夹膝,早寒先到石屏风。
遗簪可惜三秋白,蜡烛犹残一寸红。
应卷鰕帘看皓齿,镜中惆怅见梧桐。 -
298.《题磁岭海棠花》 唐·温庭筠
幽态竟谁赏,岁华空与期。
岛回香尽处,泉照艳浓时。
蜀彩淡摇曳,吴妆低怨思。
王孙又谁恨,惆怅下山迟。 -
299.《自有扈至京师已后朱樱之期》 唐·温庭筠
露圆霞赤数千枝,银笼谁家寄所思。
秦苑飞禽谙熟早,杜陵游客恨来迟。
空看翠幄成阴日,不见红珠满树时。
尽日徘徊浓影下,只应重作钓鱼期。 -
300.《折杨柳七首(第一、二、四首一作王贞白诗)》 唐·段成式
枝枝交影锁长门,嫩色曾沾雨露恩。
凤辇不来春欲尽,空留莺语到黄昏。
水殿年年占早芳,柔条偏惹御炉香。
而今万乘多巡狩,辇路无阴绿草长。