-
61.《天仙子·梦觉银屏依旧空》 唐·韦庄
梦觉银屏依旧空,杜鹃声咽隔帘栊。
玉郎薄幸去无踪。
一日日,恨重重,泪界莲腮两线红。 -
62.《姑苏杂咏 涵空阁(在灵岩寺)》 明·高启
衮衮波涛漠漠天,曲阑高栋此山颠。
置身直在浮云上,纵目长过去鸟前。
数杵秋声荒苑树,一帆暝色太湖船。
老僧不识兴亡恨,只向游人说往年。 -
63.《樱桃渐熟牡丹已凋恨不同时辄题二韵》 宋·王禹偁
红芳落尽正无憀,吟遶空枝首重搔。
最恨东君才思少,不留檀口待樱桃。 -
64.《恨意联句》 唐·皎然
同心同县不相见,--疾(失姓)
独采蘼芜咏团扇。
--严伯均
莫听东邻捣霜练,--皎然
远忆征人泪如霰。
--澄(失姓)
长信空阶茺草遍,--从心(失姓)
明妃初别昭阳殿。
--杭(失姓) -
65.《远恨》 宋·寇准
败叶乱如雨,暮蝉声似器。
感物悲昔心,佳期怅难续。
云山虽阻叹,韶华若在目。
深情染彩牋,密密空盈幅。
温瘴雁不来,游鱼隐深谷。
羽鳞孰可凭,音书安可复。
焚灰寄长风,字灭魂亦逐。 -
66.《吕司空挽词三首》 宋·苏辙
少年轻富贵,一意在诗书。
共恨经纶晚,才收老病余。
寡言知德胜,善应本中虚。
卒相承平业,讴歌元祐初。 -
67.《将游蜀中恨有所滞至情难蓄发为拙诗寄锦川峡》 宋·魏野
却为虚名动叹嗟,难如云鹤转天涯。
两川尚阻寻三友,四海空传是一家。
白发无多残岁月。
青城何限好烟霞。
此生不遂闲游去,蜀魄巴猿恨莫夸。 -
68.《《绮疏遗恨》之尺》 明·唐寅
佛说空虚也可量,虚空比恨恨还长;
银花宝钿金星尺,认得纤纤十指香。 -
69.《琵琶》 唐·李世民
半月无双影,全花有四时。
摧藏千里态,掩抑几重悲。
促节萦红袖,清音满翠帷。
驶弹风响急,缓曲钏声迟。
空馀关陇恨,因此代相思。 -
70.《挽辞》 唐·李煜
珠碎眼前珍,花凋世外春。
未销心里恨,又失掌中身。
玉笥犹残药,香奁已染尘。
前哀将后感,无泪可沾巾。 -
71.《横吹曲辞·陇头水》 唐·罗隐
借问陇头水,年年恨何事。
全疑呜咽声,中有征人泪。
自古无长策,况我非深智。
何计谢潺湲,一宵空不寐。 -
72.《横吹曲辞·梅花落》 唐·刘方平
新岁芳梅树,繁苞四面同。
春风吹渐落,一夜几枝空。
小妇今如此,长城恨不穷。
莫将辽海雪,来比后庭中。 -
73.《相和歌辞·铜雀台》 唐·梁氏琼
歌扇向陵开,齐行奠玉杯。
舞时飞燕列,梦里片云来。
月色空馀恨,松声暮更哀。
谁怜未死妾,掩袂下铜台。 -
74.《相和歌辞·雀台怨》 唐·马戴
魏宫歌舞地,蝶戏鸟还鸣。
玉座人难到,铜台雨滴平。
西陵树不见,漳浦草空生。
万恨尽埋此,徒悬千载名。 -
75.《相和歌辞·棹歌行》 唐·骆宾王
写月图黄罢,凌波拾翠通。
镜花摇芰日,衣麝入荷风。
叶密舟难荡,莲疏浦易空。
凤媒羞自托,鸳翼恨难穷。
秋帐灯花翠,倡楼粉色红。
相思无别曲,并在棹歌中。 -
76.《相和歌辞·杂怨三首》 唐·孟郊
夭桃花清晨,游女红粉新。
夭桃花薄暮,游女红粉故。
树有百年花,人无一定颜。
花送人老尽,人悲花自闲。 -
77.《相和歌辞·懊恼曲》 唐·温庭筠
藕丝作线难胜针,蕊粉染黄那得深。
玉白兰芳不相顾,倡楼一笑轻千金。
莫言自古皆如此,健剑刜钟铅绕指。 -
78.《琴曲歌辞·蔡氏五弄·秋思》 唐·司空曙
静与懒相偶,年将衰共催。
前途欢不集,往事恨空来。
昼景委红叶,月华铺绿苔。
沉思更何有,结坐玉琴哀。 -
79.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
80.《琴曲歌辞·宛转歌二首》 唐·刘方平
星参差,月二八,灯五枝。
黄鹤瑶琴将别去,芙蓉羽帐惜空垂。
歌宛转,宛转恨无穷。