-
1.《下第东归留别郑侍郎》 唐·许棠
无才副至公,岂是命难通。
分合吟诗老,家宜逐浪空。
别心悬阙下,归念极吴东。
唯畏重回日,初情恐不同。 -
2.《寄邵隐之》 明·范汭
与君握手未经时,一水空悬别后思。
心事茫茫谁共语,自持椒酒酹要离。 -
3.《悼内十一首》 明·于谦
垂老光阴两鬓皤,细君弃我竟如何!
夫妻一旦世缘尽,儿女百年恩爱多。
小阁空悬台上镜,春衣谁试箧中罗。
客边闻讣肠先断,泪落西风鼓缶歌。 -
4.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
5.《初别子由》 宋·苏轼
我少知子由,天资和而清。
好学老益坚,表里渐融明。
岂独为吾弟,要是贤友生。
不见六七年,微言谁与赓。 -
6.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
7.《送江宰别》 宋·李吕
行李在门外,驾言归帝都。
三年宰杭州,警敏材有余。
检身不容玷,清冰莹玉壶。
遇事有所立,风雨信不渝。 -
8.《赠别罗舜举》 宋·廖行之
忆昔相从游,往往尝继晷。
论文在肺肝,商确到肌体。
一从怅分携,凫雁惯居徙。
相望两川间,别梦萦百里。 -
9.《奉别张岳州说二首(一作答张燕公岳州宴别)》 唐·王熊
长沙辞旧国,洞庭逢故人。
薰兰敦久要,披雾转相亲。
岁月空嗟老,江山不惜春。
忽闻黄鹤曲,更作白头新。 -
10.《途中酬李少府赠别之作》 唐·高适
西上逢节换,东征私自怜。
故人今卧疾,欲别还留连。
举酒临南轩,夕阳满中筵。
宁知江上兴,乃在河梁偏。 -
11.《与张补阙、王炼师自…留别赵员外裴补阙同赋杂题一首》 唐·皇甫冉
朝朝春事晚,泛泛行舟远。
淮海思无穷,悠扬烟景中。
幸将仙子去,复与故人同。
高枕随流水,轻帆任远风。
钟声野寺迥,草色故城空。
送别高台上,裴回共惆怅。
悬知白日斜,定是犹相望。 -
12.《柳枝词五首》 唐·薛能
朝阳晴照绿杨烟,一别通波十七年。
应有旧枝无处觅,万株风里卓旌旃。
晴垂芳态吐牙新,雨摆轻条湿面春。
别有出墙高数尺,不知摇动是何人。 -
13.《赠别》 宋·林昉
傍桥买得小溪船,略举离杯去意悬。
一水夕阳红荡影,数峰晴树碧生烟。
秋声不断云间雁,别恨空长柳外蝉。
后夜他州看明月,定知相忆未成眠。 -
14.《叹息行赠别胡思齐》 明·刘崧
叹息复叹息,志士恒苦辛。
少日不得意,暮年愧其身。
前有尊酒清且旨,酌酒奉君君莫止。
人生最乐在相知,莫徇虚名轻跅弛。 -
15.《商妇怨》 明·周是修
作木莫作桑树枝,作女莫作商人妻。
桑枝岁岁苦攀折,商妇年年感离别。
桑枝折尽犹解抽,人老岂有重青头。
强龙猛虎皆可执,其奈夫婿心难留。 -
16.《别梅》 宋·张耒
宦游到处即为家,况我迁谪来天涯。
三年假馆主人屋,忽忽屡见新梅花。
那知今冬当去此,十月已见凌霜葩。
绕之百匝未易别,对我脉脉如含嗟。 -
17.《薄命篇(一作妾薄命篇)》 唐·权德舆
昔住邯郸年尚少,只是娇羞弄花鸟。
青楼碧纱大道边,绿杨日暮风袅袅。
婵娟玉貌二八馀,自怜颜色花不如。 -
18.《捣衣篇》 明·林世璧
西风白昼已漫漫,玉露凄清玉漏残。
冰簟银床秋弄色,翠帏罗幕夜生寒。
年年秋夜何萧索,几度芙蓉楚江落。
闺阁佳人团扇悲,关山戍客征衣薄。 -
19.《故人蒲朝达沿檄道经广汉留连累日作诗为别》 宋·郭印
忆初鼓箧虞庠日,识面乃喜文章伯。
游从不觉化芝兰,交契悬知定金石。
萧条离绪十秋风,天涯等是飘零客。
双鳞不到雁无来,月照庭空心若失。 -
20.《和崔司空伤姬人》 唐·杨炯
昔时南浦别,鹤怨宝琴弦。
今日东方至,鸾销珠镜前。
水流衔砌咽,月影向窗悬。
妆匣凄馀粉,熏炉灭旧烟。
晚庭摧玉树,寒帐委金莲。
佳人不再得,云日几千年。