-
121.《新柳篇》 明·黄世康
灵谷看梅初驻杖,青溪又见柳条长。
稚叶晴窥拾翠堤,流丝暗扑游春仗。
带结柔腰不自持,笛弄新腔那得知。
小楼思妇见愁别,南陌征人折恨离。 -
122.《秋月篇》 明·黄哲
金商鸣素节,瑶律届先秋。
始见西陵月,婵娟沧海头。
清规临夜满,澄影际天浮。
媚浦沉珠迥,凝波净练收。 -
123.《酬刘子古镜》 明·陆俸
古镜不自惜,遥兼千里音。
悬之照肝胆,奚啻双南金。
圆质凝精光,螭盘古铭深。
明月入我怀,聊复理吾簪。
与君别几时,鬓发雪已盈。
冉冉悲年暮,悠悠空陆沉。
愿言保不缺,报君久要心。 -
124.《次韵和晁无咎学士相迎》 宋·苏轼
少年独识晁新城,闭门却扫卷旆旌。
胸中自有谈天口,坐却秦军发墨守。
有子不为谋置锥,虹霓吞吐忘寒饥。
端如太史牛马走,严徐不敢连尻脽。 -
125.《次韵舒教授寄李公择》 宋·苏轼
草书妙绝吾所兄,真书小低犹抗行。
论文作诗俱不敌,看君谈笑收降旌。
去年逾月方出昼,(予去年留齐月余。
)为君剧饮几濡首。 -
126.《代书寄欧阳永叔四十韵》 宋·梅尧臣
始谪夷陵日,当居建德年。
一书冤逐客,四咏继称贤。
自谓临江徼,相逢莫我先。
白醪封画榼,素鲤养泓泉。 -
127.《姑苏杂咏 洞庭山》 明·高启
朝登西岩望太湖,青天在水飞云孤。
洞庭缥缈两峰出,正似碧海浮方壶。
尝闻此山古灵壤,蛇虎绝迹欢樵夫。
涛声半夜恐魂梦,石气五月寒肌肤。 -
128.《惜花叹》 明·高启
惜花不是爱花娇,赖得花开伴寂寥。
树树长悬铃索护,丛丛频引鹿卢浇。
几回欲折花枝嗅,心恐花伤复停手。
每来花下每题诗,不到花前不持酒。 -
129.《怀贤诗之桑魏公》 宋·王禹偁
魏公王佐才,独力远晋室。
挥手廓氛霾,放出扶桑目。
感慨会风云,周旋居密勿。
下民得具瞻,上帝赉良弼。 -
130.《答及甫和》 宋·洪咨夔
云汉应是纪,尾艮首起坤。
直坤导岷江,略艮赴海门。
我家海之角,我行江之源。
秋月几改弦,落涨频移痕。 -
131.《月岩》 宋·白玉蟾
素娥飞下碧霄间,别馆嵌空万仞寒。
不是高悬青玉玦,直疑斜捧烂银盘。
云根朴朔兔相似,灌木参差桂一般。
说与长风休送上,千秋留与往来看。 -
132.《周唐辅仙居庄作》 宋·白玉蟾
黄鹂声断桃花飞,一雨三日溪水肥。
龙孙破地蝴蝶懒,梅子如豆糁青枝。
东风吹转杨柳腰,村南村北杜鹃啼。
稻针刺水鸥抱卵,双燕商量春欲归。 -
133.《和宇文内史入重阳阁诗》 南北朝·庾信
北原风雨散。
南宫容卫疎。
待诏还金马。
儒林归石渠。 -
134.《次韵苏公翰林赠同职邓温伯怀旧作》 宋·晁补之
雪堂蜜酒花作醅,教蜂使酿花自栽。
堂前雪落蜂正蛰,恨蜂不采西山梅。
漫浪饮处空有迹,无酒可沃胸崔嵬。
不知几唤樊口渡,五见新历颁清台。 -
135.《作坊魏使知隰州》 宋·杨亿
几年供奉宣徽殿,一旦腰悬刺史鱼。
戚里园林甲京洛,将坛家世阅诗书。
离筵惜别空银榼,官舍思归梦玉除。
四十专城谁不羡,骖驔千骑拥干旟。 -
136.《送汪内相移镇宣城》 宋·黄公度
龙纪膺图代,龟书出洛年。
人文初炳焕,神化共回旋。
大雅藩篱缺,诸儒门户专。
天将扶古道,岳始降名贤。 -
137.《宫人为尼》 宋·汪元量
白发今如此,无依实可怜。
圣恩空旧想,佛相又新圆。
镜晓容颜别,钟昏梦寐悬。
百年心上事,怀古泪涟涟。 -
138.《赠赵排岸兼简汪尉》 宋·陈造
二年挽眉簿书俗,分无足音到空谷。
赵侯缥缈尘外人,肯舣归舟问幽独。
冰壶炯炯当九秋,岩电熠熠悬双目。
小家樽俎解咄嗟,卷褥或能营酒肉。 -
139.《到垫江先作诗寄郝令君蒙老》 宋·冯时行
盛家山前古雀篱,寒烟冷雨别君时。
后来空作相逢梦,此处端成一笑期。
已听歌谣增喜乐,未闻謦咳祗飞驰。
急须倒屣迎徐孺,一榻高悬更为谁。 -
140.《哭晴弟汪去伪墓》 宋·楼钥
内弟幼而敏,抗志欲决科。
一行试曹掾,吏才犹患多。
谓当为时用,舌在如命何。
通籍已艰阻,入幕终蹉跎。