-
1.《乐平樊主簿捧檄北行来别赋此奉饯》 宋·黎廷瑞
拊字心空悴,清寒节太高。
无人相料理,惟我独贤劳。
万里随归雁,孤帆渺暮涛。
归期应不远,新月点梅梢。 -
2.《杜鹃行(一作司空曙诗)》 唐·杜甫
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢佯瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑貌憔悴,众鸟安肯相尊崇。 -
3.《寄监利司空学士》 唐·齐己
诗家为政别,清苦日闻新。
乱后无荒地,归来尽远人。
宽容民赋税,憔悴吏精神。
何必河阳县,空传桃李春。 -
4.《北轩老杏其大围春色向晚只开一花余悯其憔悴》 宋·司马光
春木争秀发,嗟君独不材。
须惭一花少,强逐众芳开。
顽艳人谁采,微香蝶不来。
直为无用物,空尔费栽培。 -
5.《病中感怀》 唐·李煜
憔悴年来甚,萧条益自伤。
风威侵病骨,雨气咽愁肠。
夜鼎唯煎药,朝髭半染霜。
前缘竟何似,谁与问空王。 -
6.《杂曲歌辞·妾薄命三首》 唐·李端
忆妾初嫁君,花鬟如绿云。
回灯入绮帐,对面脱罗裙。
折步教人学,偷香与客熏。
容颜南国重,名字北方闻。 -
7.《杂曲歌辞·行路难二首》 唐·高适
君不见富家翁,昔时贫贱谁比数。
一朝金多结豪贵,万事胜人健如虎。
子孙成长满眼前,妻能管弦妾能舞。 -
8.《杂曲歌辞·古离别》 唐·王適
昔岁惊杨柳,高楼悲独守。
今年芳树枝,孤栖怨别离。
珠帘昼不卷,罗幔晓长垂。
苦调琴先觉,愁容镜独知。 -
9.《杂曲歌辞·剑南臣》 唐·佚名
不分君恩断,观妆视镜中。
容华尚春日,娇爱已秋风。
枕席临窗晓,屏帷对月空。
年年后庭树,芳悴在深宫。 -
10.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
11.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
12.《古别离》 唐·王適
昔岁惊杨柳,高楼悲独守。
今年芳树枝,孤栖怨别离。
珠帘昼不卷,罗幔晓长垂。
苦调琴先觉,愁容镜独知。 -
13.《黄雀痴(杂言走笔)》 唐·王维
黄雀痴,黄雀痴,谓言青鷇是我儿。
一一口衔食,养得成毛衣。
到大啁啾解游飏,各自东西南北飞。
薄暮空巢上,羁雌独自归。
凤凰九雏亦如此,慎莫愁思憔悴损容辉。 -
14.《小鸟篇,上裴尹》 唐·刘长卿
藩篱小鸟何甚微,翩翩日夕空此飞。
只缘六翮不自致,长似孤云无所依。
西城黯黯斜晖落,众鸟纷纷皆有托。 -
15.《双燕离》 唐·李白
双燕复双燕,双飞令人羡。
玉楼珠阁不独栖,金窗绣户长相见。
柏梁失火去,因入吴王宫。
吴宫又焚荡,雏尽巢亦空。
憔悴一身在,孀雌忆故雄。
双飞难再得,伤我寸心中。 -
16.《去妇词(一作顾况诗)》 唐·李白
古来有弃妇,弃妇有归处。
今日妾辞君,辞君遣何去。
本家零落尽,恸哭来时路。
忆昔未嫁君,闻君却周旋。 -
17.《赠别郑判官》 唐·李白
窜逐勿复哀,惭君问寒灰。
浮云本无意,吹落章华台。
远别泪空尽,长愁心已摧。
二年吟泽畔,憔悴几时回。 -
18.《鲁郡尧祠送窦明府薄华还西京(时久病初起作)》 唐·李白
朝策犁眉騧,举鞭力不堪。
强扶愁疾向何处,角巾微服尧祠南。
长杨扫地不见日,石门喷作金沙潭。 -
19.《单父东楼秋夜送族弟沈之秦(时凝弟在席)》 唐·李白
尔从咸阳来,问我何劳苦。
沐猴而冠不足言,身骑土牛滞东鲁。
沈弟欲行凝弟留,孤飞一雁秦云秋。 -
20.《酬张协律》 唐·韦应物
昔人鬻舂地,今人复一贤。
属余藩守日,方君卧病年。
丽思阻文宴,芳踪阙宾筵。
经时岂不怀,欲往事屡牵。