-
1.《木兰花慢·武林归舟中作》 清·董士锡
看斜阳一缕,刚送得,片帆归。
正岸绕孤城,波回野渡,月暗闲堤。
依稀是谁相忆?但轻魂如梦逐烟飞。
赢得双双泪眼,从教涴尽罗衣。 -
2.《依韵和唐彦猷华亭十咏·顾亭林》 宋·梅尧臣
乡林空林木,不见古人居。
犹寻古人迹,更与古人疏。
昔为贤豪里,今作魑魅墟。
湖边夜秋月,光彩波上余。 -
3.《林鸦诗》 宋·张嵲
长楸弄朝日,吴宫闻夜啼。
晨集主人屋,暮宿上林枝。
如何失俦侣,独向空林飞。 -
4.《南山家园林木交映盛夏五月幽然清凉独坐思远率成十韵》 唐·陈子昂
寂寥守寒巷,幽独卧空林。
松竹生虚白,阶庭横古今。
郁蒸炎夏晚,栋宇閟清阴。
轩窗交紫霭,檐户对苍岑。 -
5.《酬王维卢象见过林亭》 唐·崔兴宗
穷巷空林常闭关,悠然独卧对前山。
今朝忽枉嵇生驾,倒屣开门遥解颜。 -
6.《野狐泉柳林》 唐·元稹
去日野狐泉上柳,紫牙初绽拂眉低。
秋来寥落惊风雨,叶满空林踏作泥。 -
7.《寄题惠林李侍郎旧馆》 唐·李德裕
栋宇非吾室,烟山是我邻。
百龄惟待尽,一世乐长贫。
半壁悬秋日,空林满夕尘。
只应双鹤吊,松路更无人。 -
8.《内司毁林建寺》 宋·淳佑士人
合抱长村卧壑深,于今惟恨不空林。
谁知广厦千斤斧,斲尽人间孝子心。 -
9.《林下读书》 宋·高得心
芸叶满床尘梦稀,空林对雨淡相依。
间身不与时荣谢,抱膝惟评古是非。
蕙帐风寒人未老,松门云静鹤初归。
青山紫阁原同道,肯羡宫袍耀布衣。 -
10.《乌戍唐氏林亭》 明·蔡汝楠
访旧乌溪畔,空林别戍闲。
凿池通暗水,移石垒高山。
微雨秋云后,疏花夕照间。
平生爱幽寂,于此欲忘还。