-
241.《和郑府判秋闱行》 宋·杜范
秋云黄,日月忙,登选才俊收词章。
操觚搦翰换钟鼎,往往冰炭交中肠。 -
242.《惜春长句》 宋·葛绍体
去年花开春日和,行嗅香蕊攀柔柯。
今年花开烟雨愁,坐见落英填污沟。
世事翻覆故应尔,天工卷舒亦如此。
曷不长教四时好,却令二月春草草。 -
243.《再和前韵答隐父二首》 宋·郭印
吾宗枝干衰,弱植念孤独。
结交得此君,蒹葭倚琼玉。
即之不忍去,爽气如可掬。
初观爱柯茎,久坐穷节目。 -
244.《侍郎亭》 宋·黄庚
东邻花圃栽双松,一朝煨烬枝叶空。
侍郎庭前有双松,至今古色摩苍穹。
此木受记本千栽,扶持若有神始终。
天留真质表文献,柯叶蕃茂根本丰。 -
245.《首夏端居》 宋·李复
美木交柔柯,薿薿众叶光。
余春归未尽,叶间有遗芳。
空庭午阴寂,黄鸟转新吭。
微风从何来,穆然和且凉。 -
246.《柬人索酒》 宋·陆文圭
不到青州已月馀,麴生风味近何知。
东坡杯小君应怪,北海樽空客渐稀。
奇士正堪来间字,凝人那复肯还书。
分田种术嗟何晚,独盼庭柯望白衣。 -
247.《三禽2》 宋·牟巘五
风里空余碧玉柯,离离秋子不胜多。
莫教却向人间语,金井银床愁奈何。 -
248.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
249.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
心空月高,发白雪饶。
气吞百川兮其口如海,浪卷万里兮其舌翻潮。
一句直指,三乘独超。
忽雷破蛰起平地,赤脚踏虹登九霄。
影草笑无术,烂柯知有樵。 -
250.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
精神矍烁,化工模邈。
我转一机,谁持六鉴。
是非生夺璧之谋,黑白战烂柯之著。
霁阔而河横,潭空而月落。 -
251.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
说通齿豁,宗通句活。
师座心空,劫壶步阔。
就位了无机,烂柯曾有著。
招手相随恁麽来,百草头边活卓卓。 -
252.《治涂田》 宋·释正觉
棋局未散芭蕉仙,樵夫柯烂海成田。
长堤抗潮人得路,淡水没胫牛加鞭。
天云晚晴深似绮,禾稻日藏浓如烟。
白米软炊供众饱,心空选佛石头禅。 -
253.《僧见观尽薄萄》 宋·宋无
玉山道人苍壁立,胸少万斛松煤汁。
吐作千年古怪藤,独带西湖烟雨湿。
元气淋漓草木活,太阴菌蠢蟲蛇蛰。
须萦翠雾瘦蛟走,睛扎玄珠黑龙泣。 -
254.《西湖酒家壁尽枯木》 宋·宋无
衡岳乔松道途远,成都古柏山川隔。
忽惊老村剌眼来,疑是颓崖压东壁。
拗怒风雷龙虎气,盘摺造化乾坤力。
阴连沧海一片秋,秀夺西湖两峰色。 -
255.《道元上人累示禅偈诗笔并诸贤赓唱见索鄙作因》 宋·苏颂
释子南宗秀,囊文数见过。
灯分壁观后,诗学宝书多。
摘句心游刃,谈空辩注河。
儒林盛推挹,风势张云柯。 -
256.《黄山》 宋·杨公远
古今墨客兼骚客,推许黄山甲众山。
三十六峰层汉外,百千万岫乱云间。
炼丹帝往名长在,捣药仙归臼已閒。
叶落花开人寂寂,雄鸣雌和鸟关关。 -
257.《天台歌》 宋·喻良能
涉海神仙夸蓬莱,登陆胜地称天台。
天台枕海连四明,万峰千岭相萦回。
赤城绣出绮霞色,瀑布界破瑶山青。
神仙居处寸步有,游人白日迷杳冥。 -
258.《点检朝陵内人顿递至西兴道中纪事》 宋·喻良能
平湖潋滟摇春风,扁舟轻驶如飞鸿。
垂杨万缕长青茸,倚岸崇桃醉脸红。
满空烟雨霏蒙蒙,柯桥精庐闻午钟。
平畴麦苗青芃芃。 -
259.《阮将军龙杖歌(以下皆万历间晚年之作)》 明·王稚登
七尺天台藤,千年石梁雪。
夭矫欲飞腾,支离半鳞甲。
樵柯斫出空岩下,风雷昼鸣鬼啸夜。
曳处常疑云雾生,植来犹恐猿猱挂。