-
61.《缘识》 宋·宋太宗
从来非不求知己,方觉俗情似流水。
消息毫端总是空,奇哉道味深无比。 -
62.《缘识》 宋·宋太宗
蔟蔟排弦声流美,因风独弄无宫徵。
闲庭引思道情中,五音不入行人耳。
仰望云霄听未足,何期到了不成曲。
秋蝉夜噪素琴鸣,边城角罢春水渌。 -
63.《缘识》 宋·宋太宗
大丈夫兮兼文武。
君子能仁潜喜怒。
强明非是尽周旋,满眼真如不自取。
三春花卉正芬芳,发作痴迷我也狂。 -
64.《缘识》 宋·宋太宗
孤云野鹤镇常闲,随宜自在杳冥间。
杉松高拔千万尺,寒泉引望峭青山。
大道烟霞看更远,将临少峤叩玄关。
知之修炼凡超圣,岁月空深不易攀。 -
65.《缘识》 宋·宋太宗
高山石室半空嵌,选取灵芝草尽芟。
法意要修心一等,道情焉用口三缄。
丹砂保重开清境,白发相宜倚翠岩。
曩劫缘中因种在,布衣鹤袖凤来衔。 -
66.《缘识》 宋·宋太宗
泥丸本是命根宫,消息临时语话通。
大道比来行气术,其余效验藉阴功。
物情之理皆清净,造化玄微事莫同。
珍重此言深可意,腹中日运鼎花空。 -
67.《缘识》 宋·宋太宗
千般万类不相逢,天地尊卑岂易穷。
海岳高深随日转,神仙聚乐隐尘中。
鲜求免得知贪少,多事闲忙总是空。
几个心贤平坦荡,十洲三岛自从容。 -
68.《缘识》 宋·宋太宗
秋鏁烟岚日未曦,道情欲话老僧期。
旋烹茶竃心先喜,摇撼松风睡思迟。
鹤唳九霄堪入画,云平三界化无私。
真宗象教非虚说,对境成空是我师。 -
69.《缘识》 宋·宋太宗
木人莫把石牛骑,海变桑田故不知。
耕地种禾终是妄,真空相偶更无疑。 -
70.《缘识》 宋·宋太宗
慕道焚修万法通,一心清淡奉真宗。
方知异境人难见,见即虚无事不空。 -
71.《缘识》 宋·宋太宗
清静真空理,不无解者难。
纵横依见性,廓落智中观。
坦荡归仁德,辛勤久远看。
勿教为逆顺,平地入云端。 -
72.《缘识》 宋·宋太宗
世途含万象,稽古便知今。
大树垂清影,如花耀碧岑。
虚劳空自白,德行胜黄金。
有过而能改,无为积善深。 -
73.《缘识》 宋·宋太宗
表里分明说,深穷妙更玄。
愚迷行不到,圣事法中传。
欲界情无定,真空本自然。
今生随曩劫,清净照三天。 -
74.《和颜长官百咏·空门》 宋·朱继芳
我本三生兜率天,为差一念又尘缘。
早知密意无多子,不着旁行贝叶边。 -
75.《病中感怀》 唐·李煜
憔悴年来甚,萧条益自伤。
风威侵病骨,雨气咽愁肠。
夜鼎唯煎药,朝髭半染霜。
前缘竟何似,谁与问空王。 -
76.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
77.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贯休
不会当时作天地,刚有多般愚与智。
到头还用真宰心,何如上下皆清气。
大道冥冥不知处,那堪顿得羲和辔。 -
78.《杂曲歌辞·昔昔盐·垂柳覆金堤》 唐·赵嘏
新年垂柳色,袅袅对空闺。
不畏芳菲好,自缘离别啼。
因风飘玉户,向日映金堤。
驿使何时度,还将赠陇西。 -
79.《竹枝词·瞿塘峡口水烟低》 唐·白居易
瞿塘峡口冷烟低,白帝城头月向西。
唱到竹枝声咽处,寒猿晴鸟一时啼。
竹枝苦怨怨何人,夜静山空歇又闻。
蛮儿巴女齐声唱,愁杀江楼病使君。 -
80.《杂歌谣辞·步虚词》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。