-
181.《依韵答吴殿丞应之见寄》 宋·强至
古人不可见,空名留竹素。
幸而并世生,千里或相去。
怀贤我何劳,蓄道公其富。
老骥伏枥鸣,使看驽骀步。 -
182.《赠贾麟》 宋·强至
贾君貌古文章老,虬髯铺胸犀插脑。
戏夸才力惊众人,谈笑千篇笔端扫。
酒酣座上披天真,铲去崖岸露怀抱。
今年礼部更新书,续诏九州登俊造。 -
183.《次韵朱秀才二首》 宋·陈造
萧斋愁兴倩谁宽,宠鹤昂霄顾羽翰。
自昔诗深知武谔,肯辞雨湿过苏端。
心期落落空轩豁,世事悠悠拙控抟。
正枕诵君悲壮语,梦随飞将蹑鞮汗。 -
184.《再游福溪岩赠主僧》 宋·陈造
山路细萦蛇,欹危讶泛槎。
幽人肯假榻,倦客似还家。
柏径初轩豁,筠窗更静嘉。
饥肠如作苦,斋鼓恰停挝。 -
185.《招朱法曹赵宰赵予野饮》 宋·陈造
秦邮望仪真,相与不三驿。
仕学四十年,此地几旅食。
寓公芹泮士,十九尽亲识。
兹游最奇传,诗坛许投迹。 -
186.《端平改元阳月同弟某自南山过龙井山僧饶舌话》 宋·吴泳
一百年前老辩才,复褰{倏去犬加系}带下山来。
松杉溜雨惊龙起,篁竹生风唤鹤回。
戒行净通林水观,语言香落宝花台。
更看坡颍留诗处,月堕山空眼豁开。 -
187.《题岳阳楼》 宋·冯时行
洞庭涵浸八百里,岳阳楼高跨湖尾。
天空地迥豁疏襟,有客临风来徙倚。
是时穷冬天气昏,惨淡愁杀湘君魂。
层栏半落烟氛外,浩荡犹恐旋乾坤。 -
188.《感齿发之衰作诗自解》 宋·曹勋
我生饱艰苦,初年心已衰。
况今七十化,形惫聊支持。
头童渐不束,齿败余墙围。
发落尚乐乐,齿豁良依依。 -
189.《题单令双清阁》 宋·胡寅
中扃有天游,一室四海见。
倘无空虚地,六凿互争战。
琴堂故萧爽。
向也正墙面。 -
190.《滕王阁三首》 宋·吴芾
高阁秋登第一回,顿令心目豁然开。
山腾翠霭浮空去,水引清风入座来。
九夏炎光今已矣,一时佳兴更悠哉。
和君妙句如冰雪,想见胸中绝点埃。 -
191.《和鲁漕春雨有感三首》 宋·吴芾
我心虽老尚如童,春到惟思笑语同。
正欲对花歌且舞,那知通夕雨兼风。
千畴固喜俱沾足,百卉还愁一扫空。
安得晴天开万里,缓行花下豁胸中。 -
192.《七夕》 宋·王之望
西风只繁暑,夜气初宜秋。
所居稍虚豁,得以消我忧。
独眠堂中央,一榻无衾裯。
开轩敞南北,凉飚入翛翛。 -
193.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
194.《游水陆院》 宋·李流谦
深央毒歊烦,沸鼎游群鱼。
金凉念何许,颇欲膏吾车。
行行有佳处,舍南得精庐。
方塘水冷冷,嘉树阴疎疎。 -
195.《仙岩登览》 宋·李洪
造物蕴神巧,轩豁露真趣。
嵌空划仙掌,罅拆喷石乳。
半壁垂鲛绡,晴天洒飞雨。
扪萝不知疲,酷爱岩石古。 -
196.《送黄景声秘丞提举浙西》 宋·楼钥
论诗才了便谈禅,鄙吝冰消更豁然。
稽首心空先及第,敢将癸未论同年。 -
197.《太淑人叶氏挽词》 宋·楼钥
妇职躬苹涧,芳华誓柏舟。
壶彜全肃睦,梵行极清修。
贝叶开空性,神篦豁病眸。
飘然指归路,净观日西流。 -
198.《赠黄真护道人游茅山》 宋·楼钥
少年曾上三茅山,千岩万壑穷跻攀。
烟霏空翠不可状,弟兄联骑欣清閒。
回头五十有余载,至今梦境犹班班。
初从崇禧入仙境,元符玉晨纷幢幡。 -
199.《新闢门径或谓太窄》 宋·楼钥
门外顿空旷,双眸豁太虚。
谁欤列佳树,正尔对吾庐。
蚤岁曾修业,衰年得定居。
买邻贤伯仲,衣锦旧门闾。 -
200.《观雪行》 宋·汪莘
仙人剪水银河边,仙风吹散花联翩。
明星撩乱入我眼,风紧一阵随天旋。
如今谁卧剡溪雪,如今谁访山阴船。
古人气韵不可见,晓来对此空悠然。
檐前未觉眼界豁,临眺忽忆楼居仙。
若为留得数玉树,六月绕屋生清妍。