-
1.《偈颂十二首》 宋·释如净
打破黑漆桶,十方空豁豁。
爆雷一喝变通,掣电千机顿发。
便可以东行撑架门庭,西班怒骂佛祖。
收放绝来由,纵横透今古。 -
2.《满江红(江西持宪节、登高作)》 宋·李公昴
薄冷催霜,碧空豁、飞鸿斜度。
□九日、御风绝顶,下看尘宇。
滕阁芳筵笺笔妙,龙山胜践旌旗驻。
料山灵、也要可人游,成佳趣。 -
3.《扇子峡山腹有草阁小亭极幽邃意其非俗人居也》 宋·陆游
绝境慰人心,谁家住玉岑?乱云生翠窦,密雪洒青林。
高阁临空豁,孤亭隐邃深。
定知非俗士,橹急不容寻。 -
4.《快哉亭》 宋·贺铸
飞亭冠城隅,空豁延四望。
夙昔两文雄,故床此相向。
山川气候美,诗酒风神王。
弹压许昌侯,阳春慙俚唱。 -
5.《偈颂三十八首》 宋·释如净
解地祥和布袋头,虚空豁达逞风流。
去赤得,住亦得,大用现前无轨则。 -
6.《登宜春醉宿景星寺寄郑判官兼简空上人》 唐·李群玉
晓发碧水阳,暝宿金山寺。
松风洒寒雨,淅沥醒馀醉。
夜中香积饭,蔬粒俱精异。
境寂灭尘愁,神高得诗思。 -
7.《秋思堙郁忽蒙圆机宠示祟赋欣然开豁为惠大矣》 宋·晁说之
秋霜先著白髯翁,始信读书未有功。
幽恨不随流水去,壮怀每共暮云空。
敢嗟落叶留无术,但惜巢危死孰从。
赖有高才能作赋,笔端除祟是英雄。 -
8.《豅豁岩》 宋·韩元吉
苍崖两分张,绝壁千丈起。
溪流忽奔注,万古相披靡。
跳波作惊雷,跬步清见底。
攀藤上巉岩,却立半空里。 -
9.《现上人字空甫求语》 宋·释绍昙
二址玄门尽扫除,太虚寥豁月轮孤。
翻身直透威音外,著得狂花翳眼无。 -
10.《镜空》 宋·释惟一
团团荷叶不相似,豁豁大虚难比伦。
个里洞然无一物,拟於何处拂埃尘。 -
11.《太平老豁庵》 宋·曾丰
父母胞胎未结前,赵州识后笑南泉。
豁然道与虚空似,不道虚空似豁然。 -
12.《题豁然亭》 宋·曾丰
恍如仙去忘来踪,意者骑鲸否驭风。
从使一身群有外,委蛇双眼太虚中。
从教宝藏空华盖。
自与河沙色界融。
道是豁然犹未是,豁然无色也无空。 -
13.《杂曲歌辞·行路难三首》 唐·柳宗元
君不见夸父逐日窥虞渊,跳踉北海超昆仑。
披霄决汉出沆漭,瞥裂左右遗星辰。
须臾力尽道渴死,狐鼠蜂蚁争噬吞。 -
14.《登荆州城楼》 唐·张九龄
天宇何其旷,江城坐自拘。
层楼百馀尺,迢递在西隅。
暇日时登眺,荒郊临故都。
累累见陈迹,寂寂想雄图。 -
15.《拟古三首》 唐·徐彦伯
遥裔烟屿鸿,双影旦夕同。
交翰倚沙月,和鸣弄江风。
vK若茂芳序,君子从远戎。
云生阴海没,花落春潭空。 -
16.《岳阳石门墨山二山相连有禅堂观天下绝境》 唐·张说
囷轮江上山,近在华容县。
常涉巴丘首,天晴遥可见。
佳游屡前诺,芳月愆幽眷。
及此符守移,欢言临道便。 -
17.《岳州西城》 唐·张说
水国何辽旷,风波遂极天。
西江三纪合,南浦二湖连。
危堞临清境,烦忧暂豁然。
九围观掌内,万象阅眸前。 -
18.《纳凉》 唐·王维
乔木万馀株,清流贯其中。
前临大川口,豁达来长风。
涟漪涵白沙,素鲔如游空。
偃卧盘石上,翻涛沃微躬。
漱流复濯足,前对钓鱼翁。
贪饵凡几许,徒思莲叶东。 -
19.《登首阳山谒夷齐庙》 唐·李颀
古人已不见,乔木竟谁过。
寂寞首阳山,白云空复多。
苍苔归地骨,皓首采薇歌。
毕命无怨色,成仁其若何。 -
20.《洛阳尉刘晏与府掾诸公茶集天宫寺岸道上人房》 唐·王昌龄
良友呼我宿,月明悬天宫。
道安风尘外,洒扫青林中。
削去府县理,豁然神机空。
自从三湘还,始得今夕同。
旧居太行北,远宦沧溟东。
各有四方事,白云处处通。