-
401.《建元寺(一作和郭郧寒食)》 唐·李绅
江城物候伤心地,远寺经过禁火辰。
芳草垄边回首客,野花丛里断肠人。
紫荆繁艳空门昼,红药深开古殿春。
叹息光阴催白发,莫悲风月独沾巾。 -
402.《秋晚铜山道中宿隐者》 唐·鲍溶
我乡山川遥,秋晚空景促。
天明共云散,日落依鸟宿。
主人逃名子,鹤发卧空谷。
野言得真风,山貌宜古服。 -
403.《秋思三首》 唐·鲍溶
胡风吹雁翼,远别无人乡。
君近雁来处,几回断君肠。
昔奉千日书,抚心怨星霜。
无书又千日,世路重茫茫。 -
404.《采珠行》 唐·鲍溶
东方暮空海面平,骊龙弄珠烧月明。
海人惊窥水底火,百宝错落随龙行。
浮心一夜生奸见,月质龙躯看几遍。 -
405.《延平天庆观》 唐·王初
剑化江边绿构新,层台不染玉梯尘。
千章隐篆标龙简,一曲空歌降凤钧。
岚气湿衣云叶晚,天香飘户月枝春。
盟经早晚闻仙语,学种三芝伴羽人。 -
406.《自和书秋》 唐·王初
陇首斜飞避弋鸿,颓云萧索见层空。
汉宫夜结双茎露,阊阖凉生六幕风。
湘女怨弦愁不禁,鄂君香被梦难穷。
江边两桨连歌渡,惊散游鱼莲叶东。 -
407.《赠龙阳尉马戴》 唐·殷尧藩
早学全身术,惟令耕近田。
自输官税后,常卧晚云边。
细草沿阶长,高萝出石悬。
向来名姓茂,空被外情牵。 -
408.《答萧建》 唐·费冠卿
自地上青峰,悬崖一万重。
践危频侧足,登堑半齐胸。
飞狖啼攀桂,游人喘倚松。
入林寒z9々,近瀑雨濛濛。 -
409.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
410.《庄居野行》 唐·姚合
客行野田间,比屋皆闭户。
借问屋中人,尽去作商贾。
官家不税商,税农服作苦。
居人尽东西,道路侵垄亩。 -
411.《酬任畴协律夏中苦雨见寄》 唐·姚合
银汉波澜溢,经旬雨未休。
细听宜隔牖,远望忆高楼。
风急飘还断,云低落更稠。
走童惊掣电,饥鸟啄浮沤。 -
412.《文宗皇帝挽词三首》 唐·姚合
垂拱开成化,愔愔雅乐全。
千官方就日,四海忽无天。
尧舜非传子,殷周但卜年。
圣功青史外,刊石在陵前。 -
413.《哭贾岛二首》 唐·姚合
白日西边没,沧波东去流。
名虽千古在,身已一生休。
岂料文章远,那知瑞草秋。
曾闻有书剑,应是别人收。 -
414.《送分定归灵夏》 唐·周贺
南游多老病,见说讲经稀。
塞寺几僧在,关城空自归。
带河衰草断,映日旱沙飞。
却到禅斋后,边军识衲衣。 -
415.《城中秋作》 唐·周贺
已落关东叶,空悬浙右心。
寒灯随故病,伏雨接秋霖。
客话曾谁和,虫声少我吟。
蒹葭半波水,夜夜宿边禽。 -
416.《闻角》 唐·章孝标
边秋画角怨金微,半夜对吹惊贼围。
塞雁绕空秋不下,胡云著草冻还飞。
关头老马嘶看月,碛里疲兵泪湿衣。
馀韵袅空何处尽,戍天寥落晓星稀。 -
417.《鸟散馀花落》 唐·窦洵直
晚树春归后,花飞鸟下初。
参差分羽翼,零落满空虚。
风外清香转,林边艳影疏。
轻盈疑雪舞,仿佛似霞舒。
万片情难极,迁乔思有馀。
微臣一何幸,吟赏对寒居。 -
418.《絷白马诗上薛仆射》 唐·平曾
白马披鬃练一团,今朝被绊欲行难。
雪中放去空留迹,月下牵来只见鞍。
向北长鸣天外远,临风斜控耳边寒。
自知毛骨还应异,更请孙阳仔细看。 -
419.《笛》 唐·张祜
紫清人一管,吹在月堂中。
雁起雪云夕,龙吟烟水空。
虏尘深汉地,羌思切边风。
试弄阳春曲,西园桃已红。 -
420.《题丘山寺》 唐·张祜
几代儒家业,何年佛寺碑。
地平边海处,江出上山时。
故国人长往,空门事可知。
凄凉问禅客,身外即无为。