-
61.《更漏子》 唐·孙光宪
听寒更,闻远雁,半夜萧娘深院。
扃绣户,下珠帘,满庭喷玉蟾¤
人语静,香闺冷,红幕半垂清影。 -
62.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
63.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
64.《满庭芳》 宋·黄庭坚
北苑龙团,江南鹰爪,万里名动京关。
碾深罗细,琼蕊暖生烟。
一种风流气味,如甘露、不染尘凡。
纤纤捧,冰瓷莹玉,金缕鹧鸪斑。 -
65.《汉宫春》 宋·周紫芝
然如身在孤山,雪后园林、水边篱落,使人神气俱清。
又明日,乃作此词歌于妙香寮中,亦仆西来一可喜事也
香满箱奁,看沈犀弄水,浓麝含薰。
荀郎一时旧事,尽属王孙。 -
66.《洞仙歌》 宋·赵鼎
空山雨过,月色浮新酿。
把盏无人共心赏。
漫悲吟、独自捻断霜须,还就寝、秋入孤衾渐爽。
可怜窗外竹,不怕西风,一夜潇潇弄疏响。 -
67.《愁倚阑》 宋·蔡伸
一番雨,一番凉。
夜初长。
满院蛩吟人不寝,月侵廊。
木犀微绽幽芳。
西风透、窈窕红窗。
恰似个人鸳被里,玉肌香。 -
68.《花心动(瑞香)》 宋·曹勋
玉井生寒,正枫落吴江,冷侵罗幕。
翠云翦叶,紫锦攒花,暗香遍熏珠阁。
瑞非兰麝比,氤氲清彻寥廊。
向燕寝,团团秀色,巧宜围却。 -
69.《千秋岁》 宋·丘崈
窥檐窗外。
酒力冲寒退。
风絮乱,琼瑶碎。
凌波争缭绕。 -
70.《摸鱼儿(用实之韵)》 宋·刘克庄
便披蓑、荷锄归去,何须身著宫锦。
与谁共话桑麻事,朱老阮生尤稔。
筛样饼。
瓮样茧,长须赤脚供樵饪。 -
71.《虞美人》 宋·张榘
小蛮才把鸳衾摺。
妆就梳横月。
探海不似旧年心。
却爱窗前纸帐、十分清。
朔风吹起寒云动。
午寝都无梦。
黄昏更被竹枝声。
唤起醒醒相对、一灯青。 -
72.《红林檎近》 宋·杨泽民
梅信初回暖,风棱犹壮寒。
禾稼响圭璧,帘旌隐琅玕。
门外群山尚满,窗前数片馀残。
冻成潜有鱼翻。 -
73.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
74.《端午遍游诸寺得禅字》 宋·苏轼
肩舆任所适,遇胜辄留连。
焚香引幽步,酌茗开静筵。
微雨止还作,小窗幽更妍。
盆山不见日,草木自苍然。 -
75.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
76.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
77.《临终诗》 两汉·孔融
言多令事败。
器漏苦不密。
河溃蚁孔端。
山坏由猿穴。 -
78.《听郑三弹双韵子歌》 宋·游九言
寒窗积雪生虚明,玉壶风折层檐冰。
朱霞秀色妙公子,理弦灯下声亭亭。
游丝两两挂孤月,双声应手无留停。
月寒照户砌虫泣,云冻出浦边鸿征。 -
79.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
80.《无题》 宋·戴表元
板屋骤喧飞白蚊,纸窗欲雨暗苍蝇。
长劳井臼惭妻子,近绝音书借友朋。
夜半苦吟堪泣鬼,日高甘寝祗输僧。
意衰俗物何难败,才薄天公却未憎。