-
1.《李才翁懒窝》 宋·林宪
檐雀乐俦侣,砌蛩相叫吟。
如何片云外,一点征遥禽。
望极杳无伴,细听有遗音。
迟迟去却返,启我怀故林。 -
2.《冬窝夜语》 宋·钱时
幽人只合卧林邱,不觉心幽境更纲。
青汗有时昭帝则,黑甜余暇伴宾游。
黄花粲粲冬窝夜,丹叶萧萧蜀阜秋。
会得个中消息理,两眉不著世间愁。 -
3.《卜算子》 宋·洪咨夔
芍药打团红,萱草成窝绿。
帘卷疏风燕子归,依旧卢仝屋。
贫放麹生疏,闲到青奴熟。
扫地焚香伴老仙,人胜连环玉。 -
4.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
5.《岁暮》 宋·陆游
燕脂斑出古铜鼎,弹子窝深湖石山。
老去柴门谁复过,天教二友伴清闲。 -
6.《乙酉岁暮有感三绝》 宋·洪咨夔
精神收召入腔来,水色山光面目开。
可惜行窝新失伴,雪晴未忍说寻梅。 -
7.《子山弟因病有感喜成长句》 宋·钱时
本支兄弟十一人,眼前仅有六人存。
于中少者亦头白,世事短长难具论。
老兄年来苦多疾,安乐窝中且将息。
肯复营营供物奴,颇闻吾弟今得力。